در ارزيابى انسان و سازماندهى او و راندن او به سوى رسالت وى در زندگى است، و چنانچه گفتيم هدفدار بودن زندگى موجب ايمان به روز واپسين و رسالتهاى آسمانى است و ممكن نيست بدون عقلانى بودن كائنات به هدفدار بودن حيات ايمان آورد. و از همين رو نمى‌توان در قرآن هيچ چيز را از هدف آن جدا كرد و نمى‌توان كارى را با چشم پوشى از سرانجامش كه آن را منعكس مى‌كند تصوّر كرد، اگر كارى خير باشد خير در پيش خواهد داشت و اگر شر باشد جز شر بر آن مترتّب نيست.

با اين سخن ارائه مختصر فلسفه قرآن كريم را به پايان مى‌بريم و اميدواريم در انجام اين مهم موفق بوده باشيم و اميدواريم خداوند قرآن را چراغ هدايت ما و خوانندگان عزيز قرار دهد.