نام کتاب : دانشنامه امام سجاد علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 725
عمر بن عبدالعزیز
عمر بن عبدالعزیز از جمله کسانی است که معاصر امام زین العابدین
علیهالسلام بوده و از مقام والای او مطلع بود، روزی امام (ع) با وی دیدار
کرد و چون برگشت، عمر رو به یارانش کرد و پرسید: «شریفترین مردم کیست؟»
جمعی از افراد چاپلوس حاضر در جلسه گفتند: «شما.» عمر، با تمام صراحت حقیقت را بیان کرد و گفت: «هرگز!
همانا شریفترین مردم این آقا بود که از نزد ما رفت - یعنی امام زین
العابدین - و آن کسی که مردم دوست دارند که از پیروان او باشند، اما او
دوست ندارد که پیرو دیگری باشد.» [1] . معنای سخنان عمر، آن است که
امام علیهالسلام به مقامی از شرافت و بزرگی رسیده است که هیچ کسی از طبقات
مختلف مردم نرسیده و همه دوست دارند که نوعی پیوستگی و ارتباط با آن حضرت
داشته باشند، و این هم به خاطر مقام و منزلت والای اجتماعی آن بزرگوار است
در حالی که او مایل نیست و دوست ندارد وابسته به کسی باشد زیرا همه در
درجهای پایینتر از آن حضرت قرار دارند و بزرگداشت و تجلیل عمر از امام تا
بدان جا رسیده بود که وقتی خبر وفات امام را شنید، جملات زیر را در سوک آن
بزرگوار گفت: «چراغ روشنیبخش دنیا و زینت و جمال اسلام و زیور عبادت
کنندگان از دست رفت.» [2] .
[~hr~]پی نوشت ها: (1) بحارالانوار: 46 / 4 - 3 و قریب به این مضمون در محاضرات الادبای راغب اصفهانی: 1 / 166 آمده است. (2) تاریخ یعقوبی: 3 / 48. منبع: تحلیلی از زندگانی امام سجاد (جلد 1)؛ باقر شریف قرشی؛ ترجمه محمد رضا عطائی؛ کنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام؛ 1372 .
نام کتاب : دانشنامه امام سجاد علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 725