نام کتاب : دانشنامه امام سجاد علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 434
دعای امام سجاد در طلب باران
امام علیهالسلام به هنگام طلب باران در ایام قحطی و خشکسالی این دعای
شریف را که از دلپسندترین دعاهای اوست، میخواند: «اللهم اسقنا الغیث و
انشر علینا رحمتک بغیثک المغدق من السحاب المنساق لنبات ارضک المونق فی
جمیع الآفاق و امنن علی عبادک بایناع الثمرة واحی بلادک ببلوغ الزهرة و
اشهد ملائکتک الکرام السفرة بسقی منک نافع دائم غزره واسع دره وابل سریع
عاجل تحیی به ما قد مات و ترد به ما قد فات و تخرج به ما هو آت و توسع به
فی الأقوات سحابا متراکما هنیئا مریئا طبقا مجلجلا غیر ملث ودقه و لا خلب
برقه اللهم اسقنا غیثا مغیثا مریعا ممرعا عریضا واسعا غزیرا ترد به النهیض و
تجبر به المهیض اللهم اسقنا سقیا تسیل منه الظراب و تملأ منه الجباب و
تفجر به الأنهار و تنبت به الأشجار و ترخص به الأسعار فی جمیع الأمصار و
تنعش به البهائم و الخلق و تکمل لنا به طیبات الرزق و تنبت لنا به الزرع و
تدر به الضرع و تزیدنا به قوة الی قوتنا. اللهم لا تجعل ظله علینا سموما و
لا تجعل برده علینا حسوما و لا تجعل صوبه علینا رجوما و لا تجعل مآءه علینا
اجاجا اللهم صل علی محمد و آل محمد و ارزقنا من برکات السماوات و الأرض
انک علی کل شیء قدیر.» [1] . «خداوندا با باران رحمت خود ما را سیراب کن و
با فرستادن باران زیاد و سودمند ما را مشمول لطف و رحمت خود بگردان، از
ابرهایی که به وسیله تندبادها در این فضای پهناور به هر طرف کشیده میشوند
تا گیاهان را در همه جای عالم سبز و شاداب کنند و با نزول باران بر بندگان
منت بگذار، میوههایشان را برسان و اهل همه بلاد را با سر سبز کردن زراعتها
و گیاهان زنده بدار. و فرشتگان خود را که رسانندگان پیامند بر این نزول
باران رحمت خود، که همیشه برای همه موجودات سودمند است با دانههای درشت و
سیل آسا زمینهای خشک را زنده میکند و همه جا را سر سبز و پر از گیاه و
نبات میسازد، شاهد و گواه قرار ده، خداوندا ابرهایی را بفرست که متراکم و
پرباران است (و با آبهای گوارای خود همه جا را فراگیرد). ابرهای پر شکوه و
همراه با صدای رعد و برق، نه بارانی بسیار طولانی باشد، نه ابرهایی که رعد و
برقش فریبنده است خداوندا ما را با فرستادن باران کامل، فراوان، مفید و
رویاننده گیاهان و سر سبز کننده همه جا و فراگیر و زیاد سیراب کن، بارانی
که گیاهان مقاوم را برویاند و نباتات ضعیف را تقویت کند، بارانی که چشمهها
را از کوهها جاری و چاهها و قناتها از آن پر شود و رودها را آکنده سازد و
درختان را بدان وسیله برویانی و در اثر فراوانی نعمت همه جا نرخها را ارزان
کنی، و حیوانات فربه شوند، و بدان وسیله پاکترین روزیها را به ما عطا کنی و
کشتزارها را برویانی و پستان حیوانات را پر از شیر کنی و به نعمتها و
روزیهای ما بیفزایی.خداوندا سایه ابرها را مسموم مکن و سرمایه آن را سبب
قطع نعمتهای ما مگردان و نزول باران زیاد را باعث دوری ما از رحمت خودت
مگردان و آب بارانها را تلخ مساز. خداوندا بر محمد و آلش درود و رحمت فرست و
از برکات آسمانها و زمین به ما روزی ده، زیرا که تو به همه چیز قادر و
توانایی.»به اعتقاد من در زبان عربی سخنی فصیحتر و بلیغتر از این سخنانی که
امام علیهالسلام در وصف ابر فرموده است وجود ندارد زیرا که آن حضرت به
دقیقترین اوصاف ابر را توصیف کرده، اوصافی که واقعیت ابر و آثاری که در
حیات و زندگی موجودات زمین دارد و دگرگونیهایی که در اوضاع طبیعت به وجود
میآورد و منافع و نتایجی که برای انسان بلکه سایر جانداران دارد، همه را
بیان میکند. براستی که این امام بزرگوار همچون پدران گرامیش جوامع الکلم و
فصل الخطاب را ایراد کرده است.
[~hr~]پی نوشت ها: (1) صحیفه سجادیه: دعای نوزدهم. منبع: تحلیلی از زندگانی امام سجاد (جلد 2)؛ باقر شریف قرشی؛ ترجمه محمد رضا عطائی؛ کنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام 1372.
نام کتاب : دانشنامه امام سجاد علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 434