نام کتاب : دانشنامه امام سجاد علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 431
دعای امام سجاد به هنگام بیماری
امام علیهالسلام وقتی که مریض میشد و یا غم و گرفتاری پیش میآمد این
دعا را به شرح ذیل میخواند: «اللهم لک الحمد علی ما لم ازل اتصرف فیه من
سلامة بدنی، و لک الحمد علی ما احدثت بی من علة فی جسدی فما أدری، یا الهی،
أی الحالین احق بالشکر لک و أی الوقتین اولی بالحمد لک؟ اوقت الصحة التی
هناتنی فیها طیبات رزقک، و نشطتنی بها لابتغاء مرضاتک و فضلک، و قویتنی
معها علی ما وفقتنی له من طاعتک؟ ام وقت العلة التی محصتنی بها، و النعم
التی اتحفتنی بها تخفیفا لما ثقل به ظهری من الخطیئات و تطهیرا لما انغمست
فیه من السیئات، و تنبیها لتناول التوبة، و تذکیرا لمحو الحوبة بقدیم
النعمة و فی خلال ذلک ما کتب لی الکاتبان من زکی الأعمال، ما لا قلب فکر
فیه، و لا لسان نطق به و لا جارحة تکلفته بل افضالا منک علی، و احسانا من
صنیعک الی. اللهم فصل علی محمد و آله و حبب الی ما رضیت لی، و یسر لی
ما احللت بی و طهرنی من دنس ما اسلفت، و امح عنی شر ما قدمت، و اوجدنی
حلاوة العافیة، و اذقنی برد السلامة و اجعل مخرجی عن علتی الی عفوک و
متحولی عن صرعتی الی تجاوزک و خلاصی من کربی الی روحک و سلامتی من هذه
الشدة الی فرجک انک المتفضل بالاحسان المتطول بالامتنان الوهاب الکریم ذو
الجلال و الاکرام.» [1] . «خداوندا همواره از تو در مقابل نعمت سلامتی که
به من دادهای سپاسگزارم، و برای بیماری که در بدنم ایجاد میکنی سپاس
میگویم و نمیدانم خداوندا کدام یک از این دو حالت سزاوار شکر و سپاس
بیشتری است، آیا حالت سلامتی که من از نعمتهای خوب زندگی بهرهمندم؟ که
بدان وسیله به من نشاط و شادمانی داده و این تندرستی مرا به برخورداری از
فضل و کرمت یاری میکند؟ و بدان وسیله نیرومندم ساخته و موفق به اطاعت خود
میگردانی؟ و یا هنگام بیماری که آن نیز لطفی است و بدان وسیله از گناهان
قبلی پاک میشوم و آن گناهانی را که بر دوش من سنگینی میکند، تخفیف میدهی
و در وقت بیماری به یاد نعمتهای خود انداخته و گناهم را محو میکنی و در
اوقات بیماریم دو فرشته نویسنده اعمال، خوبیهایی را در نامه عملم مینویسند
که نه به قلبم خطور کرده و نه به زبان آوردهام و نه با اعضا و جوارحم
انجام دادهام بلکه تنها لطف و احسانی است که از جانب خود بر من ارزانی
داشتهای. پس خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و هر چه را که مورد رضای
توست در نظرم محبوب گردان و رنج و مشقتی را که به من میرسد، آسان فرما و
در اثر تحمل رنج و زحمت از پلیدی گناهان گذشتهام پاک ساز و آثار آن
شرارتهای قبلی را از من دور کن و بر من لذت سلامتی و عافیت را بچشان و از
بیماری نجاتم ده و به سوی عفو و بخشش خودت رهنمون باش و این حال بیماری و
افتادگی را وسیله آمرزش و گذشت خودت قرار بده و مرا پس از بهبودی از غمهایی
که دارم به یاد ذات پاکت و رحمت واسعه خودت خلاصی بخش و از این شدت و سختی
به فرج و گشایشم متحول کن و به ساحل تندرستی برسان، زیرا که تو صاحب فضل و
کرمی و پر بخشنده و صاحب احسان و بخششی.» امام علیهالسلام ایمان
راستین دارد و بیهیچ تردیدی معتقد است که تندرستی و سلامتی و بیماری و
مرض، همه اینها در ید قدرت خدای متعال است و اوست که تندرستی و عافیت
میدهد و از بندگان هر که را اراده کند به بیماری و درد مبتلا میکند، از
این رو امام علیهالسلام در هر دو حالت سپاسگزار پروردگار خود میباشد؛ در
حال سلامتی او را سپاس میگوید به خاطر آن که از روزیهای خوب و پاکیزه او
را برخوردار کرده و به او نشاط بخشیده است تا در راه رضای او بکوشد و نیرو
داده تا به طاعت و عبادت او مشغول شود و در اوقات بیماری او را سپاس
میگوید زیرا که بیماری باعث تخفیف گناهان و پاک شدن او از آلودگی به گناه
است و هشداری برای اقدام به توبه و بازگشت به سوی خداست. امام علیهالسلام
پس از اینها از خداوند درخواست کرده است تا طعم سلامتی و عافیت را به او
بچشاند و از غمها و بلاها بر کنار فرماید و از نعمت فرج و گشایش او را
برخوردار سازد.
[~hr~]پی نوشت ها: (1) صحیفه سجادیه: دعای پانزدهم. منبع: تحلیلی از زندگانی امام سجاد (جلد 2)؛ باقر شریف قرشی؛ ترجمه محمد رضا عطائی؛ کنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام 1372.
نام کتاب : دانشنامه امام سجاد علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 431