کار در مزرعه

علی بن حمزه گوید:
حضرت امام موسی بن جعفر علیه‌السلام را در مزرعه خود دیدم که به زحمت کار می‌کرد و بسیار عرق کرده بود. عرض کردم: « فدایت شوم! خدمتکاران و غلامان تو نیستند که خود متحمل این کار سخت شده‌اید؟ » فرمود: « آن کس که از من و پدرم بهتر بود در زمین کار کرده است. رسول خدا و امیرمؤمنان و تمام پدران من به دست خود در زمین زراعتی خویش کار کرده‌اند و این کار پیغمبران و اوصیای ایشان و صالحان و پاکان بوده است.
چه چیز لذت بخش‌تر از این است که آدمی بتواند آبی تهیه کند و به دست خود محصولی به دست آورد و از آن به خویشاوندان و دوستانش انفاق نماید. » آنگاه فرمود: « چون میوه درختان رسید ابتدا سهم خدمتکاران و کارگران را که زحمت پرورش آن را کشیده‌اند بدهید و بعد به شکرانه نعمت، به خویشاوندان و ارحام و دوستان خود بدهید و آنگاه مازاد آن را بفروشید و زکات آن را بدهید، تا خداوند به محصول شما برکت دهد. [1] .