طی الارض به کربلا و مدینه و کوه قاف

می‌گویند: علی بن مسیب همدانی را به همراه حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام گرفتند و او را در همان محبسی که موسی بن جعفر علیه‌السلام را زندانی کردند حبس نمودند. چون مدت حبس او طول کشید، بسیار دلش برای عیال خویش تنگ شد و شوق دیدار را پیدا کرد. پس این حالت خویش را خدمت امام کاظم علیه‌السلام عرض کرد. پس حضرت به او فرمود: «چشم خود را بر روی هم بگذار.» پس چشمانش را بست. سپس فرمود: «چشمان خود را باز کن.»
چون چشمانش را گشود خود را نزد قبر امام حسین علیه‌السلام دید، پس در آنجا نماز بجای آوردند و زیارت نمودند. سپس حضرت فرمود: «چشمانت را ببند.»پس چشمانش را بست. بعد فرمود: «چشمانت را باز کن.» چون چشمانش را گشود خود را نزد قبر حضرت پیغمبر صلی الله علیه و اله و سلم در مدینه دید. امام کاظم علیه‌السلام فرمود: «به نزد عیال خود برو و با او ملاقات کن و بعد باز گرد.» پس او رفت و همسر خویش را دید و بعد خدمت امام کاظم علیه‌السلام برگشت. حضرت دوباره به او فرمود که چشمانت را ببند و بعد باز کن، و او وقتی چشمانش را باز کرد دید که با آن جناب در بالای کوه قاف هستند. در آنجا چهل نفر از اولیاء خدا را دید که همه شان به امام کاظم علیه‌السلام اقتدا کردند. سپس امام کاظم علیه‌السلام دوباره به او فرمود که چشمانش را ببند و بعد باز کند، و چون او چشمانش را بست و باز کرد دید که با آن حضرت در زندان می‌باشد. [1] .