صبر و گوشه گیری از اهل دنیا

صبر بر تنهایی، نشانه‌ی نیرومندی عقل است، پس هر که به خدای تبارک و تعالی بیندیشد و از اهل دنیا و مشتاقان به آن کناره گیرد و بدانچه نزد پروردگارش هست رغبت نماید، خداوند در وحشت انیس او و در تنهایی یار او شود و به هنگام تنگدستی بی‌نیازش سازد و به وقت بی‌کسی عزتمندش گرداند.
ألصبر علی الوحدة علامة قوة العقل، فمن عقل عن الله تبارک و تعالی اعتزل أهل الدنیا و الراغبین فیها و رغب فیما عند ربه و کان الله آنسه فی الوحشة و صاحبه فی الوحدة، و غناه فی العیلة و معزه فی غیر عشیرة. [1] .