شهادت درخت به امامت امام کاظم

در عصر امام کاظم علیه‌السلام در مدینه، مردی بود بسیار پارسا و اهل عبادت و بسیار شجاع، به گونه‌ای که طاغوت از او واهمه داشت. روزی نزد امام کاظم علیه‌السلام آمد و مسائلی را پرسید و جواب شنید. مرد زاهد که سخت تحت تأثیر بیانات شیوا و محکم امام علیه‌السلام قرار گرفته بود و حقانیت امامت برایش روشن شده بود از حضرت سؤال کرد: « اکنون امام به حق کیست؟ » امام علیه‌السلام فرمود: « اکنون امام به حق من هستم. » مرد عابد گفت: « حجت و دلیلی بر من نشان دهید ». حضرت به درختی که در آنجا بود اشاره کرد و فرمود: « نزد آن درخت برو و به او بگو موسی بن جعفر می‌گوید؛ نزد من بیا »! مرد عابد نزد درخت رفت و پیام امام علیه‌السلام را ابلاغ کرد. ناگهان درخت زمین را شکافت و پیش آمد و در برابر امام کاظم علیه‌السلام ایستاد. آنگاه امام علیه‌السلام به درخت اشاره فرمود که به جای خود برگردد و درخت چنین کرد. در این هنگام مرد عابد به امامت امام کاظم علیه‌السلام اعتراف نمود. [1] .