در انتظار قائم

یونس به عبدالرحمان می‌گوید: بر موسی بن جعفر (ع) وارد شدم و به آن حضرت عرض کردم: ای فرزند رسول خدا (ص) آیا شما قیام کننده به حق هستید؟ فرمود:
«انا القائم بالحق و لکن القائم الذی یطهر الارض من اعداء الله عزوجل یملأها عدلاً کما ملئت جوراً و ظلماً، هو الخامس من ولدی، له غیبة یطول امدها خوفاً علی نفسه، یرتد فیها اقوام و یثبت فیها آخرون.
ثم قال: طوبی لشیعتنا، المتمسکین بحبلنا فی غیبة قائمنا، الثابتین علی موالاتنا و البراءة من اعدائنا، اولئک منا و نحن منهم قد رضوا بنا ائمة و رضینا بهم شیعة، فطوبی لهم، ثم طوبی لهم، و هم والله معنا فی درجاتنا یوم القیامة.» [1] .
من قیام کننده به حق هستم، لکن آن «قائم» که زمین را از دشمنان خدا پاک می‌سازد و آن را از عدالت پر می‌کند همانسان که از جور و ستم پر شده است، پنجمین نفر از فرزندان من است. برای وی - به خاطر بیمی که بر جان خویش دارد - غیبتی طولانی خواهد بود، چندان که گروهی مرتد شده از دین بر می‌گردند و (تنها) عده‌ای ثابت قدم می‌مانند.
سپس فرمود: خوشا به حال شیعیان ما؛ آنان که در غیبت «قائم» ما به ریسمان (ولایت) ما چنگ می‌زنند، از دشمنان ما بیزاری جسته بر ولایت ما استوار می‌مانند. آنان از ما و ما از ایشان هستیم. از ما به عنوان امامان خویش، خشنودند و ما از ایشان به عنوان شیعیانمان خشنودیم. پس خوشا به حال ایشان، خوشا به حال ایشان. سوگند به خدا آنان در مقامات و درجات ما در روز قیامت همراه با ما هستند.
نکات مهمی که از این حدیث شریف استفاده می‌شود عبارت است از:
1- مسأله انتظار ظهور «قائم» از فرزندان رسول خدا (ص) از مدت‌ها قبل از ولادت پیشوای دوازدهم در میان مسلمانان مطرح بوده است، لیکن به بعضی مصداق آن را به طور دقیق نمی‌دانستند که امامان (ع) مصداق آن را تعیین می‌کردند.
2- مدت غیبت حضرت حجت «عج» آن قدر به طول خواهد انجامید که گروهی از معتقدان به آن گرامی از دین بر می‌گردند.
3- فلسفه غیبت، ترس از آن حضرت بر جان خویش است؛ بنابراین، مردم نقش اصلی را در فراهم کردن زمینه ظهور یا تداوم غیبت آن بزرگوار بر عهده دارند.
4- استوار قدمان در محبت و ولایت اهل بیت (ع) در دوران غیبت کبری از اجری جزیل و پاداشی بزرگ برخوردار هستند.