پاسخ به اشکال تراشی خلیفه

مهدی عباسی، طاغوت مستبد زمان امام کاظم علیه‌السلام همواره با مظاهر تشیع به شدت مخالفت می‌کرد. در یکی از سال‌ها مهدی، وارد مدینه شد و پس از زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با امام کاظم علیه‌السلام ملاقات کرد و برای آن که به گمان خود از نظر علمی امام علیه‌السلام را آزمایش کند! بحث حرمت شراب را در قرآن پیش کشید و پرسید:
« آیا شراب در قرآن مجید تحریم شده است »؟ آن گاه اضافه کرد: « مردم اغلب می‌دانند که در قرآن از خوردن شراب نهی شده است، ولی نمی‌دانند که معنای این نهی، حرام بودن آن است »!
امام علیه‌السلام فرمود:
« بلی، حرمت شراب در قرآن مجید صریحا بیان شده است ».
- در کجای قرآن؟!
- آنجا که خداوند (به رسول گرامی صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: « بگو پروردگار من، تنها کارهای زشت، چه آشکار و چه پنهان و نیز « اثم » (گناه) و ستم به ناحق را حرام نموده است... » [1] . آنگاه امام علیه‌السلام پس از بیان چند موضوع دیگر که در این آیه تحریم شده فرمود: « مقصود از کلمه « اثم » در این آیه که خداوند آن را تحریم نموده، همان شراب است، زیرا خدا در آیه دیگری می‌فرماید:
« از تو از شراب و قمار می‌پرسند، بگو در آن « اثم کبیر » (گناهی بزرگ) و سودهایی برای مردم هست و گناهش از سودش بزرگتر است ». [2] .
و « اثم » که در سوره اعراف صریحا حرام معرفی شده در سوره بقره در مورد شراب و قمار به کار رفته است، بنابر این شراب صریحا در قرآن مجید حرام معرفی شده است.
مهدی سخت تحت تأثیر استدلال امام علیه‌السلام قرار گرفت و بی‌اختیار رو به « علی بن یقطین » [3] کرد و گفت: « به خدا این فتوا، فتوای هاشمی است! » علی بن یقطین گفت: « شکر خدا را که این علم را در شما خاندان پیامبر قرار داده است ». [4] .
مهدی از این پاسخ ناراحت شد و در حالی که خشم خود را به سختی فرو می‌خورد، گفت:
« راستی می‌گویی ای رافضی [5] »!! [6] .