مهر همسر امام جواد

سید بن طاوس روایت کرده است:
از ابراهیم بن محمد بن حارث نوفلی، به نقل از پدرش که خادم امام جواد علیه السلام (و به نقلی خادم امام رضا علیه السلام) بوده نقل شده است که گفت: هنگامی که مأمون، دخترش را به همسری امام جواد علیه السلام در آورد، حضرت در نامه ای به او نوشت: برای هر زنی، مهری از مال شوهرش مقرر شده است؛ در حالی که خدای متعال دارایی ما را به آخرت موکول کرده است و ما اموال خود را آنجا ذخیره کرده ایم؛ چنانکه دارایی شما را در همین دنیا قرار داده و به آن شتاب کرده است و شما آن را در همین جا ذخیره نموده اید و من بهقین، مهر دختر تو را «الوسائل الی المسائل» قرار داده ام و آن، مجموعه نفیسی از مناجات است که پدر بزرگوارم، به من داد و فرمود: پدرم موسی علیه السلام، به من سپرد و فرمود: پدرم جعفر علیه السلام، به من عطا کرد و فرمود: پدر م محمد علیه السلام، به من بخشید و فرمود: پدرم علی بن الحسین علیه السلام، به من داد و فرمود: پدرم حسین علیه السلام، به من سپرد و فرمود: برادرم حسن علیه السلام، به من عطا کرد و فرمود: پدرم امیر مؤمنان علی بن ابیطالب - درود خدا بر او باد - به من بخشید و فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم، به من داد: و فرمود: جبرئیل علیه السلام به من سپرد و گفت:
ای محمد! پروردگار عزیز و عزت بخش، سلامت می رساند و خطاب به تو می فرماید: این مجموعه، کلید های خزانه های دنیا و آخرت است؛ لذا آن را وسیله دستیابی به اهداف و مقاصد خویش ساز که تو را، به خواسته هایت می رساند و آرزوهایت را محقق می سازد؛ ولی این مجموعه را، در نیازمندیهای دنیوی به کار مگیر؛ زیرا بهره های اخروی تو، کم شده و ضرر می کنی و این مجموعه، ده وسیله، به سوی ده هدف و مقصود است که توسط آنها، درهای خواسته ها کوبیده می شود و گشوده می گردد و نیازمندیها، در خواست می شود و برآورده می گردد و نسخه آن این است:
1 - مناجات استخاره: خدایا! گزینش تو در استخاره ام، مرا به آرزوهای بلند و بخششهای شایان و مطالب سودمند و کسب و کار حلال، می رساند و به روشهای پسندیده، راهنمایی می کند و به ستوده ترین انجام ها، سوق می دهد و از ناگواریهای بیمناک، باز می دارد. خدایا! از تو، جویای خیرم؛ در هر اقدامی که بر آن، تصمیم گیرم و خردم، مرا بدان کشاند. خدایا! دشواری اش را آسان کن و سختی اش را، هموار ساز و مهم آن را، برایم کفایت فرما و هر بد آمدی را به وسیله آن، از من برگردان و سرانجامش را ای پروردگار من! بهره و غنیمت، و ترس و بیمش را سلامت، و دورش را نزدیک، و کاستی و بی حاصلی آن را فراوانی قرار بده.
خدایا! دعایم را، به اجابت برسان و خواسته ام را، عطا کن و حاجتم را، برآور و موانعش را، بر طرف فرما و ناگواریهایش را، از من باز دار. خدایا! پرچم پیروزی و موفقیت را، در خیری که از تو خواستم، به دستم سپار و بهره و غنیمت فراوان، به دعایم ببخش و سود سرشار، به امیدم عطا کن. خدایا! خواسته ام را قرین کامیابی ساز و به خیر و صلاح، مخصوصش گردان و اسباب خوشی و نشانه های بهره وری اش را، روشن و آشکارا به من بنمایان و گلوگاه دشواری اش را، ببند و فریاد و نعره شکستن (دشواریا درهای بسته) آن را بلند کن. بار خدایا اشتباه و ابهام آن را روشن کن و بسته آن را، بگشای و بنیادش را، استوار ساز تا گزینش و پسند تو پسند و انتخابی روی آورنده به بهره و غنیمت، بر طرف کننده ضرر و زیان و شتابان در سود دهی و برخوردار از ساختاری ماندگار باشد؛ همانا تو، آغازگر بخششی و زیادی بخشش، چیزی از خزانه سرشارت کم نمی کند.
2 - مناجات گذشت و چشم پوشی: خدایا! بهقین، امید به گستره رحمتت، مرا به خواهش گذشت تو گویا کرده است و امید و اعتماد به حلم و تحمل و مدارا کردنت به خواستن امان و گذشت و چشم پوشی ات، دلیری ام بخشیده است و مرا، ای پروردگار من! گناهانی است که با انواع انتقامها، رو بروست و لغزشهایی است که از چشمان از بیخ برکن و نابود کننده، دور نمانده است و من بدین سبب، در پیشگاه عدل و دادت، سزاوار عذاب دردناکم و با ارتکاب آنها، مستوجب شکنجه و عقوبت می باشم و از آن بیمناکم که اجابتم را، تأخیر اندازند و با باطل کردن خواسته ام، مانع بر آمدن حاجتم گردند و سنگینی کمر شکن آنها، و دشواری حمل آنها به تنهایی، موجب نابودی میل و رغبتم شود؛ سپس ای پروردگار من! به بردباری ات، در مقابل خطا کاران و گذشتت، از عاصیان و مهربانی ات، با آلودگان به گناه، برگشته و نگریستم و در نتیجه از روی اعتماد به تو و با توکل بر تو، خود را بر آستانت افکندم و سفره دلم را برایت گشودم و از تو، آنچه را نشایدم از بر طرف ساختن هم و غم خویش، درخواست نمودم و آنچه را سزاوارش نیستم، از زدودن غصه و اندوه، طلب کردم و از تو طلب بخشش و چشم پوشی کردم و به تو اعتماد کردم ای آقا و مولای من!. خدایا! با گشایشت، بر من منت گذار و با آسان ساختن خروجم از مشکلات، بر من تفضل کن و با مهربانی ات، به سوی راه راست، راهنمایی ام فرما و با قدرت و نیرویت، از راه کج و انحرافی بازم گردان و با عفو و گذشت خویش، از زندان اندوه و گرفتاری نجاتم بخش و با لطف و کرمت، از غل و زنجیر اسارت خلاصم کن و بهشت رضوانت را، نصیبم فرما و احسانت را، به من عطا کن و از لغزشهایم، در گذر و راز اندوهم را، به گشای و بر سرشک دیدگانم، رحمت آور و طلب و دعای مرا در حجاب و پرده قرار مده و با گذشت از من، بازویم را استوار گردان و پشتم را بدان، قوی و نیرومند ساز و کارم را، سر و سامان ببخش و عمرم را، طولانی فرما و هنگام بر انگیختنم و وقت بیرون آمدنم از گور، بر من رحمت آور که بی گمان تو، جواد و کریم و آمرزنده و مهربانی.
3 - مناجات سفر: خدایا! من، آهنگ سفر دارم؛ بنابراین، خیر و خوبی برایم مقرر فرما و راه تدبیر را، برایم روشن کن و آن را، به من بفهمان و به راستی و درستی برایم، آغازش نما و در این سفر، مشمول سلامت و تن درستی ام گردان و با بهره شایان و بخشش فراوان، جایزه ام ببخش و به بهترین و نیکوترین وجه از نگاهبانی و پاسداری، در پناه خویش گیر.
بار خدایا! از رنج و سختی مسافرتها، بر کنارم دار و دشواری زمینهای ناهموار و خشن را، بر من هموار ساز و مسافتهای دور و دراز را، برایم درنورد و دوری آبشخورها را، به من نزدیک کن و گامهای مرکبها را در پیمودن راه، بلند و کشیده ساز تا منزلهای دور را، نزدیک کنی و شدت و سختی زمینهای ناهموار و خشن را آسان و زود گذر نمایی.
خدایا! در این سفر، طایر خجسته بال حفاظت و مراقبت را، همراه و هم صحبتم ساز و بهره عافیتم بخش و نگاهبان و حافظ آزادی و استقلال را روزی ام کن و راهنمای عبور از گردنه های هولناک، عطایم فرما و آنچه که باعث و عامل کفایت روز افزونم می شود ارزانی کن و از ولایت خوشمن و حافظ و نگهدار، بر خوردارم ساز. خدایا! سفر مرا دستمایه امنیت و آرامشی بزرگ و بهره و نصیبی فراهم و مهیا، گردان و شب را سپر محافظتم از آفات و روز را، بازدارنده ام از مهالک، قرار ده و با قدرت قاهره خود، دسته های دزدان را از من دور دار و با توش و توانت، از دام و وحوش حفظم کن تا سلامت و تن درستی، همراهم باشد و عافیت، قرینم گردد و خوشبختی، جلو دارم شود و آسانی، به آغوشم در آید و رنج و سختی از من فاصله گیرد و کامیابی، با من سازگار و آسودگی رفیقم شود که بی گمان تو، اهل بخشش و منت و کرم و قدرت و جنبشی و تو، بر هر چیز توانا (و نسبت به بندگانت، بینا و آگاهی.)
4 - مناجات رزق و روزی: خدایا! باران پیاپی روزی فراخت را، بر من فرو فرست و ابرهای انبوه فضل و کرمت را، بر من زیاد بباران و باران پر آب عطا و بخششت را، بر من پیوسته دار و باران نعمت بی پایانت را، بر آستان نیازم بباران و احساس نیاز به جود و کرمت را، همواره در من برانگیز و از کسی که جویای دارایی توست، بی نیازم ساز و درد نداریم را، به داروی فضل و کرمت، درمان کن و فقر و تنگدستی زمین خورده ام را با فضل و توانگری ات بلند کن [شکستگی فقرم را با عطا و بخششت اصلاح کن] و تنگدستی ام را با عطای بسیارت، تصدق ده و بی نوایی ام را با هدایای ارجمندت، جبران فرما و راه به دست آوردن روزی را (ای پروردگار من!) بر من آسان کن و بنیادش را، برایم استوار ساز و چشمه های فراخش را، با رحمتت روان کن و با رأفت و کرمت و جویباران زندگی فراخ و در وفور نعمت را، در مسیر زندگانی ام به جریان انداز و بساط فقر و فاقه ام را در نورد و قحطی سخت حالی ام را به فراوانی نعمت خویش، آباد و پر بار گردان و موانع روزی را از پیش پایم بردار و آویزه های تنگنا را از زندگانی ام بر چین.
خدایا! مرا آماج تیرهای روزی فراخ گردان؛ آماج پربارترین تیرهایش و از فراخی و خوشی زندگی، پایدارترینش را نصیب و روزی ام کن. خدایا! پیراهن گشایش و فراخی، و روپوش و بالا پوش آسایش و فراخی بر اندامم بپوشان و من، پروردگارا! چشم انتظار انعام تو، با زدودن تنگی و فشار فقر هستم، و بخششت را با قطع تأخیر روزی و فضل و کرمت را با زدودن تنگدستی انتظار می برم و سر رشته نیازم را برای دستیابی به مال و مکنت، به جود و کرمت پیوسته دارم. خدایا! باران شدید و پیوسته نعمت را از آسمان رزق و روزی ات، بر من بباران و با نعمتهای پیاپی، از آفریدگانت بی نیازم گردان و آوردگاه ناداریم را، با تیر ترکش خویش هدف گیر و بر طرف کردن سختی و بدحالی زندگی ام را بر مرکبهای تند و سریع سوار کن و تنگدستی ام را، از دم تیغ تلف و نابودی بگذران و با نعمت بخشی فراخ و گسترده از جانب خویش، پروردگارا! تحفه و پیشکشم عطا فرما و مرا، با رشد و نمو اموالم، مدد رسان و از تنگنای فقر و ناداری، دورم دار و شر قحط و غلا را از من بگیر و بساط نعمت و فراوانی را، برایم بگستران و آب فراوان و گوارای رزق و روزی ات را، به من بنوشان و راههای رسیدن به بذل و بخشش فراگیرت را، به رویم بگشا و مال و ثروت ناگهانی ام بخش و بدینگونه، از فقر و تنگدستی نجاتم ده و با پشتیبانی، از آب رزق بامدادی سیرابم گردان و با سهولت و آسانی، دارا و متمکنم گردان؛ چه اینکه تو، صاحب عطا و بخشش عظیم و بزرگ و فضل و کرم فراگیر و من و جود بیکرانی و تو، جواد و کریمی.
5 - مناجات پناه خواستن: خدایا! به تو پناه می برم، از شدائد بلاها و مصائب و بیم و هراس سختیهای بزرگ و طاقت فرسا؛ پروردگارا! از سختی و بلایی که به زمین می زند پناهم ده و از شبیخون درد و بلا، مصون ومحفوظم دار و از عقوبتها و عذابهای غافلگیرانه، نجاتم بخش و از زوال نعمتها و لغزیدن گامها امانم عطا فرما.
خدایا! مرا در حمایت عزت خویش، قرارم ده و در گستره پاسداری و حفاظت، از گردش ناگهانی روزگار (مثل مرگ و قتل ناگهانی) و از سرعت و شتاب غضبهای تند و تیز جاگیرم ساز.
خدایا! پروردگارا! سرزمین بلا و مصیبت را، در هم پیچ و گستره درد و رنج و مشقت را، به شدت بلرزان و خورشید بد آمدها را، تیره و تار ساز و کوههای سر سخت شر و بدی را در هم کوفته و هموار ساز و گرفتاریهای زمانه را، بر طرف کن و باز دارنده ها را، از مسیر کارها بردار، و مرا، در حوزه و حریم سلامت در آور و بر مرکبهای کرامت و بزرگواری، بنشان و با گذشت و چشم پوشی از خطا و لغزش، همراهی فرما و به پوشیده داشت ناموس، فراگیر.
ای پروردگار من! با نعمتهایت به من بخشش کن و بلاها و سختیها و همه اصناف عذاب خویش را، از من دور فرما و عقوبت دردناکت را، از من بگردان و از بلاها و شرور روزگار، پناهم ده و از بد سرانجامی هر کاری، نجاتم بخش و از گرفتاری به دام محذورها و ممنوع ها، پاسم دار و روشنی بلا و ابتلاء را از کارهای من برگردان (و آن را کور ساز) دستش را تا زنده ام از رسیدن به من، ناتوان دار؛ بهقین تو، پروردگار ستوده، آغاز گر و باز گردان و کننده بی چون و چرای هر چه خواهی، هستی.
6 - مناجات توبه: خدایا آهنگ آستانت کردم، با توبه ای پاک و خالصانه و پیمانی درست و استوار و خواهش دلی، مجروح و خونین و گفتاری، صریح و آشکار.
خدایا! توبه خالصانه ام را، بپذیر و بازگشت سریع و شتابانم را، قبول کن و در افتادن و غلبه و قهرمانی ام را در برابر فروتنی و تن دادن به گناه، بپذیر.
پروردگارا! از توبه من، با ثواب شایان و اقبال و برگشت کریمانه و لغو کیفر و گردانیدن عذاب و شکنجه، و بهره و غنیمت بازگشت و بالاخره، با پرده پوشی، پیشواز کن.
خدایا! (با توبه من) گناهان ثبت شده (در نامه عملم) را، پاک کن و با قبول توبه ام، تمام عیبهایم را بشوی و آن را، جلا دهنده تیرگی و زنگار دلم و تند و تیز کننده بینش قلبم قرار ده و شستشو دهنده آلودگی ام، گردان و پاک کننده چرک و پلیدی تنم، ساز و سامان بخش نهادم، فرما و شتاب دهنده بینش و بصیرتم برای به اتمام و اکمال رسانیدن آن (توبه)، گردان.
ای پروردگار من! توبه مرا پذیرا باش که از صمیم قلبم، تراویده و در اثر تصحیح و اصلاح بینشم، خالص گردیده و از توجه همه جانبه نهادم، بر آمده و از تلاش و کوشش در پاکی درونم، جوشیده و از استواری بازگشت من، به درگاهت و شتاب گرفتن، در انجام فرمانت بر آمده و خالص گردیده است.
خدایا! با توبه من، تاریکی اصرار بر گناهم را، روشنی بخش و گناهان گذشته ام را بدان، نابود ساز و جامه تقوا و پرهیزگاری و روپوش هدایت و رستگاری، بر اندامم بپوشان که من البته، مهار نافرمانی را، از سر بدر کردم و پوشش گناه را، از تن بیرون آوردم، در حالی که به نیرو و توان تو ای پروردگار من! چنگ زدم و به عزتت، برای مقابله با نفس استعانت جستم؛ توبه خود را از بیم شکستن، به حمایتت سپردم؛ از خفت و خواری، به نگهداریت آویختم، در حالی که آن را با جمله زیبای «لا حول و لا قوه الا بک مساوی هیچ تحول و توانی، جز به کمک تو میسر نیست.» پیوند زدم.
7 - مناجات حج: خدایا! حج خانه ات را، روزیم گردان؛ همان حجی که انجام آن را بر توانمندان، واجب فرمودی و در این کار، دلیل و راهنمایی برای من قرار بده و دوری راههای آن را، برایم نزدیک کن و بر ادای مناسک،اریم فرما و با محرم شدن، بر آتش حرامم گردان و به (زاد و توشه ام)، نیرو و توانم و چابکی و چالاکی ام برای سفر بیفزای.
پروردگارا! ایستادن بر آستانت و کوچ کردن به درگاهت را، نصیب و روزی ام کن و با رستگاری، ظفرمند و کامیابم ساز (و با سود سرشار، مورد عنایت خویش قرار ده.)
پروردگارا! از جایگاه وقوف حج اکبر (عرفات)، به همایش مشعر الحرامم برسان و آن را مایه نزدیکی به رحمتت گردان و راه مستقیم به بهشتت قرار ده و در ایستگاه مشعر الحرام و جایگاه بستن احرام، جای گیرم ساز و برای ادای مناسک و قربانی کردن ماده شتران کوهان بزرگ، با روان کردن خون و بیرون ریختن رگهای گردن و ریختن و جاری ساختن خون جوشان و بالاخره، ذبح قربانیها فراوان و بریدن رگهای گردنشان مطابق فرمان تو و به منظور انجام مستحبات مقرر، اهلیت و شایستگی ام ببخش.
خدایا! توفیق حضور در نماز عید را، نصیبم فرما؛ در حالی که به وعده ات امیدوار (و از تهدیدت، بیمناک) و موی سر تراشیده و تقصیر کرده ام و جهت فرمانبرداری ات تلاش و کوشش کرده ام و آستینها را بالا زده و جمرات را به هفت (سنگریزه) و هفت دیگر بعد از آن... رمی کرده ام.
خدایا! مرا به عرصه با صفای بیت الحرام و خانه خودت، در آور و به جایگاه امن و آسایشت و کعبه معظمه ات و مأوای خاکساران، و محل شکایت بندگان و خواستاران، (و میهمانان) و نیازمندانت، وارد کن.
خدایا! هنگام کوچیدن و بازگشتن مزد و پاداش فراوان مرحمت فرما و مناسک حجم و پایانافتن ناله و شیونم را، به قبول خاطرت و لطف و مهربانی ات پایان ببخش (ای آمرزنده مهربان.) ای مهربانترین مهربانان!
8 - مناجات دفع ظلم و ستم: خدایا! بدرستی که ظلم و ستم بندگانت، در گستره زمینت جایگیر شده است؛ تا جایی که: عدل و داد را میرانده، راهها را بریده، حق را نابود ساخته، راستی را از میان برده، نیکی را پنهان نموده، شر و بدی را پدیدار کرده، چراغ تقوا را خاموش ساخته، هدایت را از میان برداشته، خیر و نیکی را دور کرده، شر و بدی را استوار نموده، فساد را پرورش و جور و ستم را گسترش داده، دشمنی را تقویت کرده، و تعدی و تجاوز را از حد گذرانیده است.
خدایا! پروردگارا! این همه را، جز قدرت قاهره ات، بر طرف نسازد و غیر از منت تو بر بندگانت، پناهشان ندهد.
خدایا! پروردگارا! ظلم و ستم را، ریشه کن فرما و قله های زور و تجاوز را، متلاشی ساز و بازار منکر را از رواج و رونق، بینداز و پیش گیران از آن (ناهیان از منکر) را، عزیز و محترم گردان و بیخ و بن بیدادگران را برکن و پس از ازدیاد و کثرت به آنها لباس هلاکت و نقصان بپوشان.
خدایا! در عقوبت ناگهانی آنها به سبب گناهانشان تعجیل کن و عقوبتهای عبرت انگیز را بر آنان، فرود آر و مرگ همه منکرات و زشتیها را برسان؛ باشد که امور خطرناک و وحشت خیز (مثل راههای خطرناک) ایمن و بی بیم شود و اندوهناک و سوخته دل آرامش پیدا کند و گرسنه، سیر شود و بی سرپرست پشتیبانی و مواظبت شود (یا گمشده نگهداری شود) و رانده شده پناه داده شود و آواره در به در باز گردد و فقیر و نادار، بی نیاز شود و پناه جو، پناه گیرد و بزرگتر، احترام گردد و کوچکتر، مورد تفقد و ترحم قرار گیرد و ستمدیده، عزیز شود و بیدادگر، خوار و ذلیل گردد و اندوهگین، به گشایش و شادمانی رسد و اندوه و بلا و سختی بر طرف شود و توده مردم به آرامش برسد و اختلاف و دو دستگی، از میان بر خیزد و همدلی و همبستگی، جان بگیرد. و علم و دانش، فراز گردد و صلح و سازش، فرا گیر شود و نیتها، کمال و زیبایی پذیرد و پراکندگی، فراهم آید وکی شود و ایمان، قوت گیرد و قرآن کریم، تلاوت گردد؛ همانا تو، چیره و حاکم، عطا بخش و بسیار نعمت دهنده ای.
9 - مناجات شکر: خدایا! سپاس و ستایش تنها از آن توست، بخاطر دفع بلاهای فرود آمده و پیاپی بخشیدن نعمتهای فراوان و پی در پی شدن بلاها و سختی ها و بر طرف ساختن سختی ها و مصائب.
و نیز سپاس و ستایش، تنها مخصوص توست، به جهت عطای نوشین و گوارایت و آزمون ستوده و زیبایت (یا بلا و مصیبت زیبا و ستوده ات) و نعمتهای عظیم و بی کرانت.
همچنین سپاس و ستایش، تنها به تو تعلق دارد، به دلیل جود و احسان بسیارت و خیر و خوبی جوشانت و تکلیف سهل و آسانت و دفع تکالیف سخت.
آری سپاس و ستایش، تنها از آن توست ای پروردگار من! بدین جهت که شکر و سپاس اندک را به ثمر می رسانی و مزد و پاداش فراوان، عطا می کنی و بار سنگین گناه را، از دوش بنده گناهکار بر می داری و پوزش و عذر کسی را که عذرش کم و نا چیز است، می پذیری و تکلیف سنگین و پر زحمت را، وا می نهی و فراز و فرود دشواری را، آسان می کنی و از فاجعه وحشت انگیزا بسیار زشت، پیشگیری می نمایی.
(خدایا) سپاس و ستایش، تنها از آن توست، بخاطر بلایی که دفع کردی و خیر فراوانی که بخشیدی و وقایع خطرناکی که بر طرف ساختی و افراد سخت ستمکار و بی راهه ای که خوار و رام فرمودی. سپاس و ستایش، تنها از آن توست، به واسطه تکلیف اندک و ناچیزی که مقرر کردی و ارفاق زیادی که به عمل آوردی و ناتوانی که نیرو و توان بخشیدی و بیچاره ستمدیده ای که دادرسی نمودی. (خدایا) سپاس و ستایش، فقط و فقط متعلق به توست، بخاطر مهلت دادن فراخ و گسترده ات و ادامهافتن بخشش و انعامت و جلوگیری از قحطی و خشکسالی ات و کارهای ستوده و زیبایت و پیاپی بودن نعمت و عطایت.
(پروردگارا!) سپاس و ستایش، فقط ویژه توست، بخاطر درنگ کردن در عقوبت و وانهادن عذاب ناگهانی و آسان گرفتن راه توبه و بازگشت و فرو فرستادن باران، از ابر رحمت و مهربانی؛ [البته تو، بسیار منان و بی اندازه بخشنده ای.]
10 - مناجات درخواست حاجتها: خدایا! سزاوار است: به هر کس دستور دعا داده ای، تو را بخواند و به هر کسی وعده اجابت داده ای، امیدوار باشد.
خدایا! خواسته ای دارم که تدبیر و حیله ام از بر آوردنش، درمانده است و طاقتم درباره آن تمام شده و قوایم از جستجوی آن ضعیف شده است و نفس بد کیش و بد خواه من و دشمن غدار و فریبنده ای که وسیله آزمایش و امتحانم می باشد، مرا از اینکه درباره آن حاجت به سوی تو ناله و زاری کنم می فریبد و مانع می شود. خدایا! به مبارکی و خوشبختی، حاجتم را برآور و به راه رستگاری، رهبری اش کن و با امیدوار ساختن به بر آوردن خواسته ام، سینه ام را فراخی بخش و سبب ساز کار خیرم باش و نقش فوز و دستابی به آنچه امید و آرزویش را دارم، بر سینه ام حک کن. خدایا! در برآوردن حاجتم و قبول خواسته و خواهشم با نائل شدن به آرزویم، توفیقم عطا فرما. خدایا! به لطف و کرم خویش، [با اجابت دلنشین و گوارا و بخششهای فراوانت] ازأس و نومیدی و سستی و درنگی و دلسردی، بازم دار.
خدایا! بی گمان خزانه تو، سرشار از موهبتهای بزرگ است و تو، بخشنده پر و پیمان آنها می باشی و بر هر کاری، قادر و توانایی [و بر هر چیز احاطه داری] و نسبت به بندگانت آگاه و بینایی. [1] .