اولاد آن حضرت

تعداد فرزندان امام جواد علیه‌السلام را مورخین به اختلاف نوشته‌اند، طبرسی می‌نویسد امام جواد علیه‌السلام دو پسر و سه دختر از خود بجای گذاشت که پسرانش یکی امام علی النقی علیه‌السلام و دیگری بنام موسی می‌باشد و دختران آن حضرت هم حکیمه و خدیجه و ام‌کلثوم نام داشته‌اند و بعضی هم گفته‌اند که دختران وی دو تن به نامهای فاطمه و امامه بوده‌اند [1] .
محدث قمی از کتاب تحفة الازهار نقل کرده است که امام جواد علیه‌السلام دارای چهار پسر بود: ابوالحسن امام علی النقی علیه‌السلام و ابواحمد موسی مبرقع و حسین و عمران، و دخترانش فاطمه و خدیجه و ام‌کلثوم و حکیمه بوده و مادرشان ام‌ولدی بود که او را سمانه‌ی مغربیه می‌گفتند و از ام‌الفضل دختر مأمون فرزندی نداشت و نسل و اعقاب آن جناب فقط از دو پسرش امام علی النقی علیه‌السلام و ابواحمد موسی می‌باشد، و از تاریخ قم نیز ظاهر می‌شود که زینب و ام‌میمونه نیز دختران امام جواد علیه‌السلام بوده‌اند [2] .
و به نقل شیخ مفید آن حضرت دو پسر و دو دختر داشته که عبارت بوده‌اند از: امام علی النقی علیه‌السلام و موسی مبرقع و فاطمه و امامه [3] ولی آنچه مسلم است امام محمد تقی علیه‌السلام دارای دختری به نام حکیمه نیز بوده است که در موقع ولادت با سعادت حضرت حجة ابن‌الحسن علیهماالسلام در منزل امام حسن عسکری علیه‌السلام حضور داشته است و چنانچه دختران آن جناب به قول شیخ مفید منحصر به فاطمه و امامه باشد در این صورت ممکن است حکیمه لقب یکی از آن دو دختر بوده است.
قبر حکیمه خاتون در شهر سامراء در قبه‌ی عسکریین در پایین پا متصل به ضریح آن دو امام بوده و ضریح علیحده دارد.
پسر بزرگ حضرت ابی‌جعفر علیه‌السلام امام علی النقی است که شرح حال او نیازمند تألیف جداگانه است [4] .
و اما ابواحمد موسی مبرقع چنان که نوشته‌اند تا زمان بلوغ در مدینه بوده و پس از آن به کوفه مهاجرت کرده و در سال 256 هجری در حدود چهل سالگی به قم آمده است و چون در کمال صباحت و ملاحت بود برای محفوظ ماندن از آسیب بدنظران به صورت خود برقع می‌انداخت بدین جهت او را موسی مبرقع گویند.
از تاریخ قم نقل شده است که پس از آمدن موسی به قم اعراب قم که از اشعریین بوده و در سال 94 از یمن به قم آمده و در آنجا ساکن شده بودند به او پیغام دادند که از جوار ما بیرون شو! لذا موسی به کاشان رفت و در آنجا احمد بن عبدالعزیز او را احترام و اکرام نمود و دستور داد که هر سال هزار مثقال طلا و یک اسب مسرجی به او بدهند.
پس از خروج موسی مبرقع از کوفه دو نفر از رؤسای عرب برای جستجوی او از کوفه بیرون شده و پس از تفحص حال او که دانستند به سوی قم حرکت کرده است به شهر مزبور آمده و مردم قم را به سبب اخراج وی توبیخ و ملامت نمودند و بزرگان اعراب قم را به طلب موسی فرستادند و آنها مجددا موسی مبرقع را با کمال اعزاز و اکرام از کاشان به قم آوردند و از اموال خود برای او منزل و چند سهم از قراء تفریش را خریدند.
پس از مدتی خواهران موسی یعنی زینب و ام‌محمد و میمونه و همچنین دخترش بریهه به نزد او آمده و در قم سکنی گزیدند تا در آنجا وفات یافته و در جوار حضرت معصومه به خاک سپرده شدند و این زینب در زمان اقامت خود در قم حصیر و بوریائی را که بر بالای قبر حضرت معصومه علیهاالسلام بود برداشت و به جای آن قبه‌ای بنا نهاد.
موسی مبرقع در سال 292 در قم وفات نمود و مقبره‌اش معروف است و سلسله‌ی سادات رضوی و تقوی که در مشهد و قم و شیراز ساکن می‌باشند به موسی مبرقع منتهی می‌شود [5] .