عبدالعظیم حسنی

حضرت عبدالعظیم که در شهر ری مدفون است از اصحاب و روات امام جواد و امام هادی علیهماالسلام بوده و به چهار پشت به امام حسن مجتبی می‌رسد بدین ترتیب عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن حسن علیه‌السلام عبدالعظیم علیه‌السلام وقتی که از خلیفه‌ی وقت گریزان بود وارد ری شد و در سردابی در خانه‌ی مردی از شیعیان در سکة الموالی پنهان شد و مشغول عبادت گردید روزها را روزه می‌گرفت و شبها را به عبادت می‌گذرانید و گاهگاهی مخفیانه به زیارت قبری که در مقابل قبر اوست می‌رفت و صاحب آن قبری مردی از فرزندان موسی بن جعفر علیهماالسلام (حمزة بن موسی) است.
حضرت عبدالعظیم مدتها در آن سرداب گذرانید و شیعیان کم کم از این ماجرا آگاه شده و بیشتر او را شناختند و در این اثنا مردی از شیعیان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را در خواب دید که آن حضرت فرمود مردی از فرزندان من از سکة الموالی (نام محلی) برداشته می‌شود و کنار درخت سیب در باغ عبدالجبار بن عبدالوهاب دفن می‌شود و اشاره به مکانی فرمود که او را در آنجا به خاک سپرده‌اند!
آن مرد پس از بیدار شدن نزد صاحب درخت رفت و خواست درخت و مکان آن را از وی خریداری کند، صاحب درخت پرسید آن درخت و مکان آن را برای چه می‌خواهی؟
مرد خواب دیده تفصیل خواب خود را به او گفت صاحب درخت نیز به همین تفصیل خوابی را که دیده بود به او گفت و جای درخت را با تمامی باغ برای دفن آن حضرت و شیعیان دیگر وقف نمود.
پس از اندک مدتی، عبدالعظیم علیه‌السلام بیمار گردید و وفات نمود و چون بدنش را برای غسل برهنه کردند در گریبانش ورقه‌ای دیدند که خودش را معرفی کرده و نسبش را به دین مضمون ذکر نموده بود:
انا ابوالقاسم عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن الحسن بن علی بن ابیطالب [1] .