دعای شب اول ماه رمضان

سید بن طاوس گفته است:
عبدالعظیم حسنی در شهر ری، روایت کرده که گفت: امام جواد علیه السلام نماز مغرب را در شبی که هلال ماه مبارک رمضان را مشاهده فرمود (اول ماه رمضان)، به جای آورد و چون از نماز فراغت یافت و نیت روزه کرد دستهای خود را بلند نموده، چنین فرمود: خدایا! ای کسی که تدبیر، از آن اوست و او، بر هر کاری تواناست! ای کسی که خیانت و دزدیده نگاه کردن چشمها و نهان داشت سینه ها و نهادها را، می داند و او، باریک و ریزبین و دانای خفایای امور و دقایق کارها و بسیار مطلع و آگاه است!
خدایا! ما را از کسانی قرار ده که نیت می کنند و به نیت، عمل می نمایند و ما را از کسانی که شقی و بدبخت شده و سپس سستی و تنبلی می کنند، مقرر مفرما و نیز از کسانی که به غیر عمل متکی هستند، قرارمان مده.
خدایا! تن های ما را از بیماری ها، سلامت گردان و بر اعمالی که به ما واجب فرموده ای، یاری مان کن تا اینکه این ماه تو، بر ما بگذرد در حالی که ما واجبات تو را، در آن ادا کرده باشیم.
خدایا! ما را بر روزه داشتن آن، یاری فرما و توفیق برخاستن و به پا داشتن اعمال آن را (نماز و استغفار و دعا و قرآن و شب زنده داری و..) به ما عطا کن و ما را برای اقامه ی نماز در این ماه، نشاط و طراوت بخش و از قرائت قرآن کریم، محروممان مساز و پرداختن زکات (و صدقات) را در این ماه، بر ما آسان فرما.
خدایا! بیماری و خستگی و مرض و آفت و آسیب را، بر ما مسلط مگردان.
خدایا! افطار از روزی حلالت را، نصیب و روزی فرما.
خدایا! سهم ما را از روزی ات، برای ما سهل و ساده گردان و رزق مقدر خویش را، بر ما آسان کن و آن را حلال، پاکیزه و پیراسته ی از گناهان و پالوده ی از جرم و بار سنگین گناهان قرار ده.
خدایا! ما را جز خوراکی که پاکیزه است و آلوده به پلیدی و حرام نیست، مخوران و رزق و روزی خود را برای ما، حلال و بر کنار از آلایش پلیدی و امراض گردان؛ ای کسی که علم و دانشش به نهان، بسان آگاهی اوست از آشکار و عیان!؛ ای کسی که به بندگانش بخشش می کند، از روی کرم و احسان!
ای کسی که بر هر چیزی تواناست! و نسبت به هر چیزی آگاه و داناست ذکر و یاد خود را، به ما الهام فرما و ما را از دشواری خویش، دور دار و به آسانی خویش برسان و به هدایت به حق، رهنمونمان باش و به راستی و درستی در کردار و گفتار توفیقمان ده و از بلاها، بازمان دار و از گناهان و لغزشها، حفظمان کن.
ای کسی که گناهان بزرگ و سنگین را، جز او نیامرزد و بدی و بدحالی را، جز وی بر طرف نسازد! ای مهربان ترین مهربانان و ای بخشنده ترین بخشندگان! (یا و ای بزرگوارترین بزرگواران!) بر محمد و خاندان پاکش، درود فرست و روزه های ما را، پذیرفته شده و به نیکی و تقوا پیوسته گردان و همچنین، تلاش و کوشش ما را، پذیرفته و مرضی درگاهت و قیام به عبادت و بندگی ما را، غیر آمیخته با گناهان و قرائت قرآن ما را بالا رفته (به سوی آسمان) و دعاهای ما را شنیده شده قرار ده و ما را به فرجام نیک، راهنمایی فرما و از سختی و دشواری، دورمان دار و آسانی را برایمان فراهم ساز و درجات ما را، بالا ببر و خوبیهای ما را، مضاعف گردان و نماز و روزه ی ما را، بپذیر و دعاهای ما را، مستجاب کن و خطاهای ما را، بیامرز و از بدیهای ما، درگذر و ما را از عمل کنندگان کامیاب و رستگار، قرار ده و نه از کسانی که مورد خشم و غضب، قرار گرفته اند و نه از گمراهان تا اینکه ماه مبارک رمضان، بر ما بگذرد در حالی که روزه و نماز ما را، در آن پذیرفته و اعمال ما را، پاک کرده و گناهان ما را آمرزیده و سهم ما را از هر خیر و ثوابی، به مقدار زیاد عطاء کرده باشی که تو، البته خدای اجابت کننده و پروردگار بسیار نزدیک هستی و تو، بر هر چیزی احاطه داری. [1] .