دعای اول هر ماه

روایت شده که آن حضرت هنگامی که ماه جدیدی می‌آمد، در روز اول آن دو رکعت نماز می‌گزارد، در رکعت اول سی بار سوره‌ی توحید به تعداد ایام ماه، و در رکعت دوم سی بار سوره‌ی قدر را می‌خواند، و آنچه ممکن بود صدقه می‌داد، و با آن سلامتی و تندرستی تمامی آن ماه را می‌خرید.
و در روایتی این گونه آمده :
و مستحب است بعد از فراغ از این نماز بگویی :
و جنبنده‌ای در زمین نیست جز آنکه روزی‌اش بر خدا بوده و او به جایگاه‌های حال و آینده‌اش آگاه باشد، همه‌ی آنها در کتاب آشکار نوشته شده است.
به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان، و اگر خداوند به تو ضرر رسانید جز خودش کسی نتواند آن را زائل کند، و اگر قصد خیری به تو داشت کسی قادر به برگرداندن آن نیست، هر کدام از بندگانش را که بخواهد مشمول فضلش می‌کند و او آمرزنده و مهربان است، و اگر به تو خیری رسانید پس او بر هر کار تواناست.
به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان، خداوند بعد از هر سختی آسانی مقرر می‌دارد.
آنچه خدا بخواهد محقق می‌شود، نیرویی جز به خدا نیست، او ما را کافی بوده و بهترین نگاهبان است، و کارم را به خدا واگذار می‌کنم خداوند به بندگانش بیناست، معبودی جز تو نیست، پاک و منزهی، من از ستمکاران بودم، پروردگارم مرا بدون فرزند مگذار در حالیکه تو بهترین ارث برندگانی.
دعاؤه فی اول یوم من الشهر
روی انه کان علیه‌السلام اذا دخل شهر جدید یصلی اول یوم منه رکعتین، یقرء فی اول رکعة «قل هو الله احد» ثلاثین مرة، بعدد ایام الشهر، و فی الرکعة الثانیة «انا انزلناه» مثل ذلک، و یتصدق بما یتسهل فیشتری به سلامة ذلک الشهر کله.
و فی روایة :
و یستحب اذا فرغت من هذه الصلاة ان تقول :
بسم الله الرحمن الرحیم، و ما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها و یعلم مستقرها و مستودعها کل فی کتاب مبین. [1] .
بسم الله الرحمن الرحیم، و ان یمسسک الله بضر فلا کاشف له الا هو و ان یردک بخیر فلا راد لفضله یصیب به من یشاء من عباده و هو الغفور الرحیم [2] ، و ان یمسسک الله بضر فلا کاشف له الا هو و ان یمسسک بخیر، فهو علی کل شی‌ء قدیر. [3] .
بسم الله الرحمن الرحیم، سیجعل الله بعد عسر یسرا. [4] .
ما شاءالله، لا قوة الا بالله، حسبنا الله و نعم الوکیل، و افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد، لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین، رب لا تذرنی فردا و انت خیر الوارثین.