دعای تعویذ برای روز جمعه

عبدالعظیم بن عبدالله حسنی گوید : امام جواد علیه‌السلام این تعویذ را برای فرزندش امام هادی علیه‌السلام که کودکی در گاهواره بود نوشت، و او را به آن تعویذ کرده و اصحاب را بدان امر می‌فرمود، و حرز این است :
به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان، نیرو و توانی جز به خدای برتر و والاتر نیست، خدایا! ای پروردگار فرشتگان و روح و پیامبران و مرسلین، و توانا بر هر چه در آسمانها و زمینها است، آفریدگار هر چیز و مالک آنهائی، ضرر دشمنان ما و هر که از جن و انس که قصد سوء به ما دارد را از ما دفع نما، و چشمان و قلوبشان را کور گردان، و بین ما و آنان پوشش و نگاهبانان و دفاع کننده‌ای قرار بده، به درستی که تو پروردگار مائی، نیرو و توانی برای ما جز به خدا نیست، بر او توکل کرده و به سوی او توجه نموده و بازگشت به سوی اوست.
پروردگارا! ما را وسیله‌ی آزمایش کافران قرار نده، و پروردگارا ما را بیامرز به درستی که تو گرامی و حکیمی، پروردگارا ما را سلامتی عطا کن از هر بدی، و از شر هر جنبده‌ای که زمام امورش به دست توست، و از شر آنچه در شب و روز سکنی می‌پذیرد، و از شر هر شروری، پروردگار جهانیان و معبود پیامبران، بر محمد و خاندان او و اولیای خودت درود فرست و محمد و تمامی خاندانش را به بهترین آنها ویژه گردان، و نیرو و توانی جز به خدای برتر و والا نیست.
به نام خدا و به یاد او، به خدا ایمان آورده، و به خدا پناه برده، و به خدا چنگ زده، و به خدا پناهنده گردیده، و به عزت و قدرت خدا پناه می‌جویم از شیاطین انسانی و جنی، و از یاران پیاده‌رو و سواره‌هایشان، و از پریدن و گردیدن و بازگشت آنان، و از کید و مکر و شر ایشان، و از شر آنچه از دور و نزدیک در شب یا روز می‌آورند، از شر غائب و حاضر و شاهد و زائر آنان، زنده‌ها و مرده‌ها، کور و بینای آنان، و از شر عوام و خواص‌شان، و از شر نفس و وسوسه‌هایش، و از شر گروهی از جن، و حس کردن و لمس کردنشان، و از چشم جن و انس، و به نامی که با آن عرش بلقیس به لرزه درآمد.
و دین و جان و تمام آنچه را توجهم به آنهاست پناه می‌دهم از شر هر صورت یا خیال، یا سفیدی یا سیاهی، یا صورتی، یا پیمان داشته یا بدون پیمان، از آنانکه در هوا و ابر و تاریکیها و نور، و سایه و آفتاب، و خشکی و دریاها، و جاهای هموار، و جاهای ترسناک، و جاهای خراب و آباد، و تپه‌ها و بیشه‌ها، و نیزارها و معابد یهودیان و مسیحیان، و بیابانها و دشتها ساکن می‌باشند.
و از شر بیرون روندگان و وارد شوندگان، از آنانکه در شب ظاهر شده و در روز پراکنده می‌شوند، و در شب هنگام و صبح زود، و هنگام طلوع و غروب خورشید، و آنانکه انسان را به شک می‌اندازند و دیگر گروه‌های آنان، و فرعونها، و شیاطین، و از لشکریان آنان و همسرانشان، و قبیله‌ها و دودمانشان، و از مسخره کردن، و طعنه زدن، و دمیدن، و پرتاب کردن و گرفتن، و سحر نمودن، و زدن، و بازی کردن، و گوشه‌ی چشم انداختن، و حیله نمودن، و اختلاف انداختن ایشان، و از شر هر شروری از ساحران و غولها، و هر بیماری، و آنچه به دنیا آوردند، و آنچه وارد شدند.
و از شر و دارای شری که داخل و خارج، و عارض شونده و تعرض کننده، و ساکن و حرکت کننده، و ضربان رگ، و بیماری بیهوشی و انواع تب‌ها، و از شر جنبنده‌ای که زمام امورش در اختیار توست، به درستی که تو در راه مستقیم قرار داری، و درود خدا بر پیامبرش محمد و خاندان پاک او باد.
دعاؤه فی العوذة لیوم الجمعة
روی عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی : ان اباجعفر محمد بن علی الرضا علیهم‌السلام کتب هذه العوذة لابنه أبی‌الحسن علی بن محمد علیهماالسلام و هو صبی فی المهد، و کان یعوذه بها و یأمر أصحابه بها، الحرز :
بسم الله الرحمن الرحیم، لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم، اللهم رب الملائکة و الروح و النبیین و المرسلین، و قاهر من فی السماوات و الأرضین، و خالق کل شی‌ء و مالکه، کف عنا باس اعدائنا و من اراد بنا سوءا من الجن و الانس، و اعم ابصارهم و قلوبهم، و اجعل بیننا و بینهم حجابا و حرسا و مدفعا، انک ربنا، لا حول و لا قوة لنا الا بالله علیه توکلنا و الیه انبنا و الیه المصیر.
ربنا لا تجعلنا فتنة للذین کفروا، واغفر لنا ربنا انک انت العزیز الحکیم، ربنا عافنا من کل سوء و من شر کل دابة انت اخذ بناصیتها، و من شر ما یسکن فی اللیل و النهار [1] ، و من شر کل ذی شر، رب العالمین و اله المرسلین، صل علی محمد و اله اجمعین و اولیاءک، و خص محمدا و اله اجمعین باتم ذلک، و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم.
بسم الله و بالله، اؤمن بالله، و بالله اعوذ، و بالله اعتصم، و بالله استجیر، و بعزة الله و منعته امتنع من شیاطین الانس و الجن، و من رجلهم و خیلهم، و رکضهم و عطفهم و رجعتهم، و کیدهم و شرهم، و شر ما یأتون به تحت اللیل و تحت النهار، من القرب و البعد، و من شر الغائب و الحاضر، و الشاهد و الزائر، احیاء و امواتا، اعمی و بصیرا، و من شر العامة و الخاصة، و من شر نفس [2] و وسوستها، و من شر الدناهش، و الحس و اللمس، و من عین الجن و الانس، و بالاسم الذی اهتز به عرش بلقیس.
و اعیذ دینی و نفسی و جمیع ما تحوطه عنایتی من شر کل صورة او خیال، او بیاض او سواد، او تمثال، او معاهد او غیر معاهد، ممن یسکن الهواء و السحاب، و الظلمات و النور، و الظل و الحرور، و البر و البحور، و السهل و الوعور، و الخراب و العمران، و الاکام و الاجام، و الغیاض و الکنائس، و النواویس و الفلوات و الجبانات.
و من شر الصادرین و الواردین ممن یبدو باللیل و ینتشر بالنهار، و بالعشی و الابکار، و الغدو و الاصال، و المریبین و الأسامرة و الأفاترة، و الفراعنة و الأبالسة، و من جنودهم و ازواجهم، و عشائرهم و قبائلهم، و من همزهم و لمزهم، و نفثهم و وقاعهم، و اخذهم و سحرهم، و ضربهم و عبثهم، و لمحهم و احتیالهم و اختلافهم، و من شر کل ذی شر من السحرة و الغیلان وام الصبیان، و ما ولدوا و ما وردوا.
و من شر کل ذی شر داخل و خارج، و عارض و متعرض، و ساکن و متحرک، و ضربان عرق و صداع و شقیقة، و ام ملدم و الحمی و المثلثة و الربع، و الغب و النافضة و الصالبة، و الداخلة و الخارجة، و من شر کل دابة انت اخذ بناصیتها انک علی صراط مستقیم، و صلی الله علی نبیه محمد و اله الطاهرین.