خبر دادن آن حضرت از کالای دو زن

راوندی آورده است:
از ابن اورمه روایت شده که گفت: خانمی، مقداری زیور آلات و درهم و لباس، نزد من آورد و گمان کردم آنها، از خود اوست و از وی نپرسیدم که چیزی از آنها، به دیگری تعلق داردا نه و آنها را همراه وجوهات شیعیان دیگر، به مدینه بردم و خدمت امام جواد علیه السلام نوشتم که از طرف فلانی و فلانی و... و از طرف فلان زن هم این مقدار این مقدار کالا آورده ام؛ در توقیعی که از حضرت دریافت کردم، آمده بود: آنچه از جانب فلانی و فلانی و از طرف آن دو زن فرستاده بودی، رسید؛ خدای متعال از شما بپذیرد و از شما خشنود گردد و تو را در دنیا و آخرت، با ما قرار دهد.
وقتی دیدم که حرف دو زن در میان است، در صحت و درستی نامه تردید نمودم و فکر کردم که کسی غیر از آن حضرت از پیش خود جعل نموده است؛ چه اینکه من مطمئن بودم که آنچه آن خانم به من داد (همه اش)، مال خودش بود و او، فقطک زن بود و چون (در توقیع) دو زن را نوشته دیدم، نسبت به واسطه نامه، بد گمان شدم؛ اما هنگامی که به وطن بازگشتم، آن بانو پیش من آمد و گفت: آیا کالای مرا تحویل دادی؟ گفتم: آری؛ ولی او پرسید: و کالای فلان زن را؟ گفتم: مگر چیزی از غیر شما، در میان آنها بود؟ گفت: آری؛ فلان مقدار، مال من و فلان مقدار، مال خواهرم فلانی بود؛ به او گفتم: آری؛ آنها را رساندم (و شک و تردیدم بر طرف شد.) [1] .