حکم نماز در حرمین شریفین

شیخ طوسی گفته است:
از محمد بن ابراهیم حضینی روایت شده که گفت: راجع به نماز شکسته و نماز تمام، از امام جواد علیه السلام دستور خواستم.
حضرت فرمود: وقتی به حرمین شریفین (مکه و مدینه) داخل شدی: قصد ده روز کن و نماز را تمام، اقامه نما؛ به حضرت عرض کردم: همانا من،ک روزا دو روزا سه روز قبل از ترویه، داخل مکه می شوم؛ حضرت فرمود: قصد اقامت ده روز کن و نماز را تمام به جای آور. [1] .
و نیز نقل کرده است:
از علی بن مهزیار روایت شده که گفت: به امام جواد علیه السلام نوشتم: روایات مختلفی از پدران بزرگوار شما در مورد قصر و اتمام در حرمین شریفین، نقل شده است؛ برخی از آنها به اتمام نماز، هر چندک نماز باشد، دستور داده اند؛ بعضی دیگر فرمان به قصر نماز داده اند تا وقتی که قصد ده روزه صورت نپذیرد و من، همواره نماز خود را، تمام اقامه می کردم تا اینکه در موسم حج سال جاری، فقیهان شیعه گفتند، نماز من شکسته است؛ زیرا قصد اقامت ده روزه، نکرده ام و از این بابت دل تنگ شده ام و می خواهم نظر مبارک شما را بدانم. حضرت با دستخط مبارک خود، مرقوم فرمود: خدایت رحمت کند! تو از فضیلت نماز در حرمین شریفین، بر نماز در غیر آن آگاهی، بنابراین، دوست دارم وقتی به حرمین داخل شدی، نماز خود را شکسته نخوانی و در آنها، بسیار نماز بگزاری. دو سال بعد، خدمت حضرت رسیدم و حضورا عرض کردم: خدمتتان، چنان نوشته بودم و شما چنین فرموده بودید. حضرت فرمود: آری همینطور است؛ عرض کردم: منظور شما از حرمین چیست؟ فرمود: مکه و مدینه؛ پس هر گاه از منی گذشتی: نماز را شکسته اقامه کن و چون از عرفات، راهی منا و رهسپار مکه شدی و کعبه را زیارت کردی و به منی بازگشتی، در آن سه روز نماز را تمام بجای آور؛ و سه روز با انگشتان مبارک خود هم نشان دادند.[2] .
کلینی گفته است:
از ابراهیم بن شبیه، روایت شده که گفت: در نامه ای، از امام جواد علیه السلام حکم اتمام نماز در در حرمین را سؤال کردم؟ حضرت در جواب نوشت: چنان بود که رسول خدا، نماز زیاد گزاردن در حرمین را دوست می داشت؛ لذا تو هم زیاد در آنها نماز اقامه کن و تمام بجای آور. [3] .