نام کتاب : دانشنامه امام حسن علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 964
یادآوری تاریخ سیاسی صدر اسلام به معاویه
امام حسن مجتبی علیهالسلام قبل از صلح، نامهای به معاویه نوشت که در
آن حوادث پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را مورد تجزیه و
تحلیل قرار داده و سوابق شوم بنیامیه و تاریخ سیاسی آن را به معاویه گوشزد
نموده و آن را به همراه جندب بن عبدالله ازدی برای معاویه فرستاد: قال علیهالسلام: بسم الله الرحمن الرحیم من عبد الله الحسن أمیرالمؤمنین الی معاویة بن أبیسفیان، سلام علیک. فانی
أحمد الله الذی لا اله الا هو، أما بعد: فان الله تعالی عزوجل بعث محمدا
صلی الله علیه و آله و سلم رحمة للعالمین، و منة علی المؤمنین، و کافة الی
الناس أجمعین «لینذر من کان حیا و یحق القول علی الکافرین.». [1] . فبلغ
رسالات الله، و قام علی أمر الله حتی توفاه الله غیر مقصر و لا وان، حتی
أظهر الله به الحق و محق به الشرک و نصر به المؤمنین و أعز به العرب، و شرف
به قریشا خاصة، فقال تعالی: «و انه لذکر لک و لقومک». [2] . فلما توفی
صلی الله علیه و آله و سلم تنازعت سلطانه العرب فقالت قریش: نحن قبیلته و
أسرته و أولیاؤه، و لا یحل لکم أن تنازعونا سلطان محمد فی الناس و حقه،
فرأت العرب أن القول کما قالت قریش، و أن الحجة لهم فی ذلک علی من نازعهم
أمر محمد صلی الله علیه و آله و سلم فأنعمت لهم العرب و سلمت ذلک، ثم
حاججنا نحن قریشا بمثل ما حاجت به العرب، فلم تنصفنا قریش انصاف العرب لها،
انهم أخذوا هذا الأمر دون العرب بالانتصاب و الاحتجاج فلما صرنا أهل بیت
محمد و أولیائه الی محاجتهم، و طلب النصف منهم باعدونا، و استولوا
بالاجتماع علی ظلمنا و مراغمتنا، و العنت منهم لنا، فالموعد لله، و هو
الولی النصیر. و قد تعجبنا لتوثب المتوثبین علینا فی حقنا، و سلطان
نبینا صلی الله علیه و آله و سلم و ان کانوا ذوی فضیلة و سابقة فی الاسلام،
فأمسکنا عن منازعتهم مخافة علی الدین أن یجد المنافقون و الأحزاب بذلک
مغمزا یثلمونه به أو یکون لهم بذلک سبب لما أرادوا به من فساده، فالیوم
فلیعجب المتعجب من توثبک یا معاویة علی أمر لست من أهله، لا بفضل فی الدین
معروف، و لا أثر فی الاسلام محمود، و أنت ابن حزب من الأحزاب و ابن
أعدی قریش لرسول الله صلی الله علیه و آله و سلم، و لکن الله خیبک و سترد
فتعلم لمن عقبی الدار، تالله لتلقین عن قلیل ربک، ثم لیجزینک بما قدمت
یداک، و ما الله بظلام للعبید. ان علیا - رضوان الله علیه - لما مضی
لسبیله - رحمة الله علیه - یوم قبض، و یوم من الله علیه بالاسلام، و یوم
یبعث حیا و لانی المسلمون الأمر بعده، فأسأل الله أن لا یزیدنا فی الدنیا
الزائلة شیئا ینقصنا به فی الآخرة مما عنده من کرامته، و انما حملنی علی
الکتاب الیک الاعذار فیما بینی و بین الله سبحانه و تعالی فی أمرک، و لک فی
ذلک ان فعلت الحظ الجسیم. و للمسلمین فیه صلاح، فدع التمادی فی الباطل
و ادخل فیما دخل فیه الناس من بیعتی، فانک تعلم أنی أحق بهذا الأمر منک
عند الله و عند کل أواب حفیظ، و من له قلب منیب، و اتق الله، و دع البغی، و
احقن دماء المسلمین، فو الله ما لک من خیر فی أن تلقی الله من دمائهم
بأکثر مما أنت لاقیه به، فادخل فی السلم و الطاعة و لا تنازع الأمر أهله، و
من هو أحق به منک، لیطفیء الله النائرة بذلک و تجمع الکلمة، و تصلح ذات
البین، و ان أنت أبیت الا التمادی فی غیک نهدت الیک بالمسلمین، فحاکمتک حتی یحکم الله بیننا و هو خیر الحاکمین. [3] . امام حسن علیهالسلام فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم (از بندهی خدا، حسن، امیرمؤمنان به معاویة بن ابوسفیان. سلام بر تو. من
سپاس خدایی را میگزارم که جز او خدایی نیست. اما بعد همانا خدای بزرگ
محمد صلی الله علیه و آله و سلم را برای رحمت بر عالمیان و منت بر مؤمنان و
شامل بر تمام مردم فرستاد. تا افرادی را که زندهاند بیم دهد (و بر کافران
اتمام حجت شود) و فرمان عذاب بر آنان مسلم گردد. و پیامبر صلی الله
علیه و آله و سلم پیامهای خداوند را رسانید و برای اجرای فرمان خدا به
پاخاست، تا آن زمان که خداوند او را بدون آن که ضعفی نشان دهد یا قصوری
کند، به سوی خود فراخواند، تا آن که خداوند به وسیلهی ایشان، حق را آشکار
ساخت و به وسیلهی وی باطل را محو کرد و به وسیلهی ایشان مؤمنان را پیروز
گرداند و به وسیلهی وی عرب مخصوصا قریش را شرافتمند گردانید. و خداوند
فرمود: «و همانا که [قرآن] یادآوری برای تو و قوم تو میباشد.» اما وقتی
درگذشت، عرب دربارهی خلافت وی به کشمکش پرداخت. قریش گفت: ما قبیله و
خانواده و کسان اوییم و شما را سزا نیست که با ما در مورد خلافت و حق محمد
در میان مردم کشمکش کنید و عرب مشاهده کرد که سخن همان است که قریش میگوید
و در جدال آنان با مدعیان قدرت، حق با آنهاست و عرب نسبت به قریش سر خم
کرده و آن را پذیرفت. سپس ما با قریش به همان گونه که خود قریش با عرب
احتجاج کرده بود، احتجاج کردیم، ولی قریش برخوردی را که عرب با آنها کرده
بود، با ما نکرد و آنان، جدای از عرب که با رعایت انصاف و گفتگو پذیرفته
بودند، نزدیکان پیامبر باید حاکم باشند؛ قدرت را در دست گرفتند و وقتی ما
اهل بیت محمد آماده احتجاج با آنها شدیم و درخواست کردیم خلافت را به ما
واگذارند، در مقابل ما که با همان احتجاج انتساب به پیامبر صلی الله علیه و
آله و سلم در مقابل آنان به استدلال برخاستیم؛ مقاومت کردند؛ و از ما
فاصله گرفتند و همه یک دل برای ظلم به ما و حرکت بر علیه ما و آزار دادن
ما، با یکدیگر هماهنگ شدند، اما وعدهگاه ما [نزد] خداست و او مولا و یاور
است. ما از تهاجم حمله کنندگان با اینکه برخی از آنان سوابقی هم در
اسلام داشتهاند، اما دربارهی حق ما و حکومت پیامبرمان با ما درگیر شدند،
تعجب کردیم، و از درگیری با آنان پرهیز کردیم که مبادا در دین خللی آید و
منافقان و تشکلهای نفاق و بیدینی از این رهگذر دست آویزی برای رخنه ایجاد
کردن بیابند یا اینکه این کار سببی برای فسادی که آنها قصد ایجادش را
داشتند بشود. اما امروزه حرص تو برای کاری که شایستهی آن نیستی مایهی
بسی تعجب است، زیرا تو نه فضلی شناخته شده در دین داری و نه ردپایی شایسته
در اسلام و تو زاییده و پرداختهی تشکلی از تشکلها هستی و فرزند
دشمنترین قریشیان به رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم میباشی، اما
خداوند تو را به خسران دچار کرده و به زودی بازخواهی گشت و خواهی دانست که
خانهی آخرت از آن کیست. سوگند به خدا که به اندک زمانی پروردگارت را
ملاقات خواهی کرد و سپس به سزای کارهایی که انجام دادهای گوشمالیات خواهد
داد و خداوند ستم کننده بر بندگان نیست. همانا که علی، که رحمت خداوند
بر او باد، زمانی که رهسپار آخرت گردید، «که رحمت خدا بر او روزی که
درگذشت و روزی که خداوند با اسلام بر او منت نهاد، و روزی که زنده
برانگیخته خواهد شد.» مسلمانان مرا پس از وی مسؤول و ولی امر و حاکم
قرار دادند. از خداوند میخواهم که در دنیای ناپایدار چیزی از کرامتی که
نزد خود برای ما نهاده، در آخرت از ما کم نگذارد و آنچه که مرا برای نامه
نوشتن به تو واداشت، عذر بردن به پیشگاه خدای بزرگ و سبحان دربارهی تو بود
و اگر تو چنین کنی «به حرفهایم گوش دهی و عمل کنی». بهرهای وافر خواهی
داشت و مسلمانان را در آن مصلحت باشد پس از شناوری در باطل دست بردار و در
آن جریانی که مردم وارد شدهاند، داخل شو و با من بیعت کن. زیرا تو میدانی
که نزد خداوند و نزد هر کس که حافظ دین خود و بازگشت کننده به خداست و نزد
هر کس که قلبی خاضع دارد، برای این کار از تو سزاوارترم. از خدا بترس و
سرکشی را رها کن و خون مسلمانان را نگه دار. سوگند به خدا که به هیچ
خیری نمیرسی اگر خدا را ملاقات کنی، در حالی که به بیش از آنچه در حد
وظیفه تو بود، طمع کردی، و دستت به خون مظلومان آلوده باشد و خون آنان بر
گردن تو قرار گیرد. پس از در صلح و اطاعت درآی و با شایستهی این کار و آن
که او سزاوارتر از تو بدان کار است، درگیر مشو، تا خداوند به این وسیله
شعلهها را فرو نشاند و وحدت کلمه حاصل آید و میانهی [مسلمانان] به سامان
شود، اما اگر تو سرکشی کردی و جز افزودن بر سرکشی و طغیانت اقدام دیگری
نکردی، با مسلمانان بر تو خواهم تاخت و با تو درگیر خواهم شد تا خداوند
میان ما حکم کند که او بهترین داوران است.)
[~hr~]پی نوشت ها: (1) سورهی یس، آیهی 70. (2) سورهی زخرف، آیهی 44. (3) 1- احقاق الحق، ج 11، ص 228، و ص 226، (به نقل از أهل البیت، ص 313، ط. مصر) 2- الفتوح ابناعثم، ج 3، ص 4 - 3، ص 286. 3- بحارالأنوار، ج 44، ص 54، ح 6، و ص 64، ح 13، و ص 39، ذیل ح 1. 4- شرح ابنابیالحدید، ج 16، ص 33 و 34 و ص 24، و ج 4، ص 12. 5- کشف الغمة، ج 2، ص 144. 6- مسند امام مجتبی علیهالسلام، ص 331، و ص 319. 7- مقاتل الطالبین، ص 64، الی 66. 8- مناقب ابنآشوب، ج 4، ص 31. 9- موسوعة المصطفی و العترة، ج 5، ص 240.
درباره مركز
بسم الله الرحمن الرحیم جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ في سَبيلِ اللَّهِ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (سوره توبه آیه 41) با
اموال و جانهاى خود، در راه خدا جهاد نماييد؛ اين براى شما بهتر است اگر
بدانيد حضرت رضا (عليه السّلام): خدا رحم نماید بندهاى كه امر ما را زنده
(و برپا) دارد ... علوم و دانشهاى ما را ياد گيرد و به مردم ياد دهد، زيرا
مردم اگر سخنان نيكوى ما را (بى آنكه چيزى از آن كاسته و يا بر آن
بيافزايند) بدانند هر آينه از ما پيروى (و طبق آن عمل) مى كنند بنادر البحار-ترجمه و شرح خلاصه دو جلد بحار الانوار ص 159 بنیانگذار
مجتمع فرهنگی مذهبی قائمیه اصفهان شهید آیت الله شمس آبادی (ره) یکی از
علمای برجسته شهر اصفهان بودند که در دلدادگی به اهلبیت (علیهم السلام)
بخصوص حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) و امام عصر (عجل الله تعالی
فرجه الشریف) شهره بوده و لذا با نظر و درایت خود در سال 1340 هجری شمسی
بنیانگذار مرکز و راهی شد که هیچ وقت چراغ آن خاموش نشد و هر روز قوی تر و
بهتر راهش را ادامه می دهند. مرکز تحقیقات قائمیه اصفهان از سال 1385
هجری شمسی تحت اشراف حضرت آیت الله حاج سید حسن امامی (قدس سره الشریف ) و
با فعالیت خالصانه و شبانه روزی تیمی مرکب از فرهیختگان حوزه و دانشگاه،
فعالیت خود را در زمینه های مختلف مذهبی، فرهنگی و علمی آغاز نموده است. اهداف
:دفاع از حریم شیعه و بسط فرهنگ و معارف ناب ثقلین (کتاب الله و اهل البیت
علیهم السلام) تقویت انگیزه جوانان و عامه مردم نسبت به بررسی دقیق تر
مسائل دینی، جایگزین کردن مطالب سودمند به جای بلوتوث های بی محتوا در تلفن
های همراه و رایانه ها ایجاد بستر جامع مطالعاتی بر اساس معارف قرآن کریم و
اهل بیت علیهم السّلام با انگیزه نشر معارف، سرویس دهی به محققین و طلاب،
گسترش فرهنگ مطالعه و غنی کردن اوقات فراغت علاقمندان به نرم افزار های
علوم اسلامی، در دسترس بودن منابع لازم جهت سهولت رفع ابهام و شبهات منتشره
در جامعه عدالت اجتماعی: با استفاده از ابزار نو می توان بصورت تصاعدی در
نشر و پخش آن همت گمارد و از طرفی عدالت اجتماعی در تزریق امکانات را در
سطح کشور و باز از جهتی نشر فرهنگ اسلامی ایرانی را در سطح جهان سرعت
بخشید. از جمله فعالیتهای گسترده مرکز : الف)چاپ و نشر ده ها عنوان کتاب، جزوه و ماهنامه همراه با برگزاری مسابقه کتابخوانی ب)تولید صدها نرم افزار تحقیقاتی و کتابخانه ای قابل اجرا در رایانه و گوشی تلفن سهمراه ج)تولید نمایشگاه های سه بعدی، پانوراما ، انیمیشن ، بازيهاي رايانه اي و ... اماکن مذهبی، گردشگری و... د)ایجاد سایت اینترنتی قائمیه www.ghaemiyeh.com جهت دانلود رايگان نرم افزار هاي تلفن همراه و چندین سایت مذهبی دیگر ه)تولید محصولات نمایشی، سخنرانی و ... جهت نمایش در شبکه های ماهواره ای و)راه اندازی و پشتیبانی علمی سامانه پاسخ گویی به سوالات شرعی، اخلاقی و اعتقادی (خط 2350524) ز)طراحی سيستم هاي حسابداري ، رسانه ساز ، موبايل ساز ، سامانه خودکار و دستی بلوتوث، وب کیوسک ، SMS و... ح)همکاری
افتخاری با دهها مرکز حقیقی و حقوقی از جمله بیوت آیات عظام، حوزه های
علمیه، دانشگاهها، اماکن مذهبی مانند مسجد جمکران و ... ط)برگزاری همایش ها، و اجرای طرح مهد، ویژه کودکان و نوجوانان شرکت کننده در جلسه ی)برگزاری دوره های آموزشی ویژه عموم و دوره های تربیت مربی (حضوری و مجازی) در طول سال دفتر مرکزی: اصفهان/خ مسجد سید/ حد فاصل خیابان پنج رمضان و چهارراه وفائی / مجتمع فرهنگي مذهبي قائميه اصفهان تاریخ تأسیس: 1385 شماره ثبت : 2373 شناسه ملی : 10860152026 وب سایت: www.ghaemiyeh.com ایمیل: Info@ghaemiyeh.com فروشگاه اینترنتی: www.eslamshop.com تلفن 25-2357023- (0311) فکس 2357022 (0311) دفتر تهران 88318722 (021) بازرگانی و فروش 09132000109 امور کاربران 2333045(0311) نکته
قابل توجه اینکه بودجه این مرکز؛ مردمی ، غیر دولتی و غیر انتفاعی با همت
عده ای خیر اندیش اداره و تامین گردیده و لی جوابگوی حجم رو به رشد و وسیع
فعالیت مذهبی و علمی حاضر و طرح های توسعه ای فرهنگی نیست، از اینرو این
مرکز به فضل و کرم صاحب اصلی این خانه (قائمیه) امید داشته و امیدواریم
حضرت بقیه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف توفیق روزافزونی را شامل
همگان بنماید تا در صورت امکان در این امر مهم ما را یاری نمایندانشاالله. شماره
حساب 621060953 ، شماره کارت :6273-5331-3045-1973و شماره حساب شبا :
IR90-0180-0000-0000-0621-0609-53به نام مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه
اصفهان نزد بانک تجارت شعبه اصفهان – خيابان مسجد سید ارزش کار فکری و عقیدتی الاحتجاج
- به سندش، از امام حسین علیه السلام -: هر کس عهده دار یتیمی از ما شود
که محنتِ غیبت ما، او را از ما جدا کرده است و از علوم ما که به دستش
رسیده، به او سهمی دهد تا ارشاد و هدایتش کند، خداوند به او میفرماید: «ای
بنده بزرگوار شریک کننده برادرش! من در کَرَم کردن، از تو سزاوارترم.
فرشتگان من! برای او در بهشت، به عدد هر حرفی که یاد داده است، هزار هزار،
کاخ قرار دهید و از دیگر نعمتها، آنچه را که لایق اوست، به آنها ضمیمه
کنید». التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری علیه السلام: امام حسین علیه
السلام به مردی فرمود: «کدام یک را دوستتر میداری: مردی اراده کشتن
بینوایی ضعیف را دارد و تو او را از دستش میرَهانی، یا مردی ناصبی اراده
گمراه کردن مؤمنی بینوا و ضعیف از پیروان ما را دارد، امّا تو دریچهای [از
علم] را بر او میگشایی که آن بینوا، خود را بِدان، نگاه میدارد و با
حجّتهای خدای متعال، خصم خویش را ساکت میسازد و او را میشکند؟». [سپس]
فرمود: «حتماً رهاندن این مؤمن بینوا از دست آن ناصبی. بیگمان، خدای
متعال میفرماید: «و هر که او را زنده کند، گویی همه مردم را زنده کرده
است»؛ یعنی هر که او را زنده کند و از کفر به ایمان، ارشاد کند، گویی همه
مردم را زنده کرده است، پیش از آن که آنان را با شمشیرهای تیز بکشد». مسند
زید: امام حسین علیه السلام فرمود: «هر کس انسانی را از گمراهی به معرفت
حق، فرا بخواند و او اجابت کند، اجری مانند آزاد کردن بنده دارد».
نام کتاب : دانشنامه امام حسن علیه السلام نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 964