کفاره تخم‌های خام شترمرغ

ابن‌شهرآشوب، روایت کرده است:
مرد عربی، نزد ابوبکر آمد و به او گفت: من در حال احرام، چند تخم، از تخم‌های شترمرغ را، نپخته خورده‌ام. اکنون، تو بگو که تکلیف من چیست و چه چیزی بر من واجب است؟
ابوبکر، نتوانست پاسخ او را بدهد و به او گفت: قضاوت در مسأله‌ی تو بر من مشکل است.
آنگاه، ابوبکر آن مرد عرب را، به سوی عمر راهنمایی کرد.
عمر نیز او را به سوی عبدالرحمن، معرفی و راهنمای کرد.
عبدالرحمن، نیز در پاسخ مرد عرب درماند.
پس از آنکه، همگی درمانده شدند، آن مرد عرب را به سوی امیرمؤمنان علیه‌السلام راهنمایی کردند. وقتی که آن مرد عرب، نزد امیرمؤمنان علیه‌السلام آمد، آن حضرت به امام حسن علیه‌السلام، و امام حسین علیه‌السلام، اشاره کرده و به مرد، فرمود: از این دو پسر، از هر کدام که خواستی، سؤال کن.
امام حسن علیه‌السلام، رو به مرد عرب کرده و فرمود: آیا تو شتر داری؟
مرد عرب پاسخ داد:آری.
امام حسن علیه‌السلام فرمود: به عدد تخم‌های شترمرغ که خورده‌ای، شترهای ماده را، با شترهای نر جفت‌گیری کن و هر عدد بچه شتری که از آن دو پیدا شد، آنها را به خانه‌ی کعبه هدیه کن.
امیرمؤمنان علیه‌السلام، رو به فرزند خود، امام حسن علیه‌السلام کرده، فرمود پسر جان! شترها، گاهی بچه می‌اندازند و یا بچه‌ی مرده به دنیا می‌آورند؟!
امام حسن علیه‌السلام، پاسخ داد: اگر شتران، گاهی بچه انداخته یا بچه‌ی مرده به دنیا می‌آورند، تخم مرغان نیز گاهی فاسد و بی‌خاصیت می‌شود!
در این وقت، حاضران، صدایی شنیدند که می‌گفت:
«معاشر الناس! ان الذی فهم هذا الغلام، هو الذی فهمها سلیمان بن داوود».
یعنی: «ای مردم! آن چه را که این پسر کوچک فهمید، همان بود که سلیمان بن داوود فهمیده بود».[1] .