خلیفه

اوصاف و شرائط خلیفه
هنگامی که معاویه بر عراق مسلط شد، از امام حسن علیه‌السلام خواست که در حضور او خطبه‌ای بخواند. امام علیه‌السلام بپاخاست و فرمود:
انما الخلیفة من سار بکتاب الله، و سنة نبیه صلی الله علیه و آله و سلم، و لیس الخلیفة من سار بالجور ذلک ملک ملک ملکا یمتع به قلیلا ثم تنقطع لذته و تبقی تبعته «و ان أدری لعله فتنة لکم و متاع الی حین»[1] [2] .
(به یقین، خلیفه آن کسی است که از روی کتاب خدا و سنت پیامبرش صلی الله علیه و آله و سلم رفتار کند، و خلیفه آن کس نیست که به زور و ستم عمل کند. زیرا چنین کسی پادشاهی است که به سلطنتی رسیده و مدت کمی از آن بهره‌مند شده، سپس لذت آن منقطع گشته و بازخواست و کیفر آن به جای می‌ماند. سپس آیه‌ی شریفه را خواند: «ندانم من شاید این آزمایشی باشد برای شما، و بهره‌ای اندک باشد، تا زمانی معین.»)