تسبیح

ذکر و تسبیح امام حسن علیه‌السلام در روز چهارشنبه
یکی از وظایف عبادی هر مسلمان، برقراری رابطه با خداوند به وسیله‌ی ذکر و دعا است. ائمه علیهم‌السلام در هر روز دعاهای مخصوصی می‌خواندند و ذکرهای خاصی بر زبان جاری می‌کردند امام حسن علیه‌السلام نیز در روز چهارشنبه در برابر عظمت خداوند چنین تسبیح می‌فرمود:
قال علیه‌السلام:
سبحان من هو مطلع علی خوازن القلوب، سبحان من هو محصی عدد الذنوب، سبحان من لا یخفی علیه خافیة فی السماوات و الأرض، سبحان المطلع علی السرایر عالم الخفیات. سبحان من لا یعزب عنه مثقال ذرة فی الأرض و لا فی السماء، سبحان من السرایر عنده علانیة، و البواطن عنده ظواهر، سبحان الله بحمده [1] .
امام حسن علیه‌السلام فرمود:
(منزه است آن که بر پنهان دل‌ها آگاه است. منزه است آن که شمارنده‌ی تعداد گناهان است. منزه است آن که در آسمان‌ها و زمین پوشیده‌ای بر او پنهان نیست. منزه است آن که بر سر سینه‌ها آگاه و دانای رازهای پنهان است. منزه است آن که حتی به قدر ذره‌ای چه در زمین و چه در آسمان‌ها، از او پنهان نیست. منزه است آن که رازها نزد او آشکار و نهان‌ها نزد او آشکار است. منزه است خداوند و حمد و سپاس مخصوص اوست.)