بند شمشیر علی(ع)

شیخ مفید رحمه الله با سند خود از ابان بن تغلب نقل کرده است:
امام صادق علیه‌السلام فرمود:صحیفه (کوچکی) در بند شمشیر علی علیه‌السلام بود. علی علیه‌السلام، حسن علیه‌السلام را خواست و آن صحیفه و کاردی را به او داد و فرمود:آن را بگشا. حسن علیه‌السلام نتوانست آن را بگشاید. علی علیه‌السلام آن را گشود و فرمود:بخوان. حسن علیه‌السلام خواند:الف، با، سین، لام. یک به یک حرف‌ها را خواند. سپس آن را پیچید و به حسین علیه‌السلام داد. او نتوانست آن را بگشاید. علی علیه‌السلام آن را گشود و فرمود:فرزندم! بخوان. حسین علیه‌السلام همان گونه که حسن علیه‌السلام خوانده بود، خواند. سپس آن را پیچید و به محمد بن حنفیه داد. او نتوانست آن را بگشاید. علی علیه‌السلام آن را گشود و فرمود:بخوان. او چیزی از آن نفهمید. پس علی علیه‌السلام آن را گرفت و پیچید و به بند شمشیر خود بست.
ابان می‌گوید:از امام صادق علیه‌السلام پرسیدم:چه چیزی در آن صحیفه بود؟ آن حضرت فرمود:آن صحیفه، حروفی بود که هر حرفی از آن، هزار حرف را می‌گشود.
ابوبصیر می‌گوید:امام صادق علیه‌السلام فرمود:برای مردم از آن حروف، دو حرف هم تا روز قیامت آشکار نگردد. [1] .