مهریه‌

کلینی با سند خود از محمد بن جزک نقل می‌کند که گفت:
به امام هادی علیه‌السلام نامه نوشتم، و از او پرسیدم: مردی، دختری را که باکره باشد به همسری خود درآورده، و دیده که بیوه است، آیا باید همه مهریه را به او بپردازد، یا کم کند؟
امام علیه‌السلام فرمود: کم کند.
طوسی با سند خود از حسن بن علی بن کیسان نقل می‌کند که گفت: به امام هادی علیه‌السلام نامه نوشتم، و از او پرسیدم: مردی زن خود را طلاق می‌دهد، و او مهریه خود را می‌طلبد، اصحاب ما نقل کرده‌اند: اگر دخول انجام گرفته، مهریه ندارد؟
امام در پاسخ نوشت: مهریه ندارد [1] .
و روی أیضا:
عن محمد بن یحیی، عن عبدالله بن جعفر، عن محمد بن جزک، قال: کتبت الی أبی‌الحسن علیه‌السلام أسأله عن رجل تزوج جاریة بکرا، فوجدها ثیبا، هل یجب لها الصداق وافیا، أم ینتقص؟
قال: ینتقص [2] .
روی الطوسی: عن محمد بن أحمد بن یحیی، عن عبدالله بن جعفر، عن الحسن بن علی بن کیسان قال: کتبت الی الصادق علیه‌السلام [3] أسأله عن رجل یطلق امرأته، فطلبت منه المهر و روی أصحابنا: اذا دخل بها لم یکن لها مهر. فکتب علیه‌السلام: لا مهر لها [4] .