مکان نمازگزار

و نیز می‌گوید: علی بن مهزیار از امام هادی علیه‌السلام پرسید: مردی در بیابان است، و وقت نماز واجب رسیده است، و او از بیابان بیرون نمی‌رود مگر آنکه وقت نماز بگذرد، او با اینکه از نماز در بیابان نهی شده با نماز خود چه کند؟ امام علیه‌السلام فرمود: در بیابان نماز بخواند، و از [نماز در] شاهراه پرهیز کند.
کلینی با سند خود از ایوب بن نوح نقل می‌کند که گفت: به امام هادی علیه‌السلام عرض کردم: وقت نماز می‌رسد، و انسان در صحرا است [با نماز خود چه کند]؟ امام علیه‌السلام فرمود: به [حاشیه] راست، و چپ بیرون جاده‌ها برود، و نماز بخواند.
و قال أیضا:
و سأل علی بن مهزیار أباالحسن الثالث علیه‌السلام عن الرجل یصیر فی البیداء، فتدرکه صلاة فریضة فلا یخرج من البیداء حتی یخرج وقتها، کیف یصنع بالصلاة، و قد نهی أن یصلی بالبیداء؟ فقال: یصلی فیها، و یتجنب قارعة الطریق [1] .
روی الکلینی: عن محمد بن یحیی و غیره، عن محمد بن أحمد، عن أیوب بن نوح، عن أبی‌الحسن الأخیر علیه‌السلام قال: قلت له: تحضر الصلاة و الرجل بالبیداء.
فقال: یتنحی عن الجواد یمنة و یسرة و یصلی [2] .