محمد بن احمد بن عبیدالله

شیخ طوسی وی را از اصحاب امام هادی علیه‌السلام به شمار آورده. [1] و مرحوم قزوینی دو روایت را از وی از کتاب امالی شیخ طوسی نقل نموده است:
1 - محمد بن احمد بن عبیدالله از امام هادی و آن حضرت از پدر بزرگوارش امام جواد از علی بن موسی الرضا از موسی بن جعفر از امام صادق علیهم‌السلام نقل می‌نماید که حضرت فرمود:
«علیکم بالورع فانه الدین الذی نلازمه و ندین الله تعالی به و نریده ممن یوالینا لا تتعبونا بالشفاعة». [2] . «ورع و پرهیزکاری را پیشه کنید که این همان دینی است که ما ملازم آن هستیم و با آن خدا را عبادت می‌نماییم و آن را از کسی که ولایت ما را پذیرفته می‌خواهیم ما را در روز قیامت جهت شفاعت به زحمت نیندازید».
2 - با همان سند امام صادق علیه‌السلام فرمود: مقصود از حیات طیبه که در آیه شریفه‌ی (فلنحیینه حیوة طیبة) آمده، قناعت است. [3] .