لیست اسامی شروع شده با«الف»

1 - «ابراهیم بن اسحاق»: شیخ طوسی او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - و ثقه می‌شمارد [1] .
2 - «ابراهیم بن ابی‌بکر رازی»: کنیه‌اش ابومحمد است و برقی او را از یاران امام هادی - علیه‌السلام - می‌شمارد. [2] .
3 - «ابراهیم بن ادریس»: شیخ طوسی و برقی او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - معرفی می‌کنند [3] .
4 - «ابراهیم بن اسحاق»: شیخ او را از اصحاب امام هادی و ثقه می‌داند [4] ، برقی نیز او را از یاران امام دانسته می‌گوید: «شیخی است که بر او طعنی وارد نیست» [5] .
5 - «ابراهیم بن داوود یعقوبی»: شیخ او را از یاران امام هادی می‌داند [6] ، برقی او را از یاران امام جواد و امام هادی - علیهماالسلام - برمی‌شمارد [7] و کشی او را از کسانی می‌داند که از امام هادی روایت کرده‌اند [8] .
6 - «ابراهیم بن شیبه»: شیخ طوسی او را از یاران و اصحاب امام هادی معرفی می‌کند [9] ابراهیم نامه‌ای به حضرت نوشت و در آن از گروهی از دین خارج شده که به آشفتن و تخریب اندیشه‌ی اسلامی مشغول بودند شکایت کرد که ما بحث از این قضیه را در بخش مربوط به دوران امام پی می‌گیریم.
7 - «ابراهیم بن عبده‌ی نیشابوری»: شیخ او را از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری - علیهماالسلام - برمی‌شمارد [10] و کشی نقل می‌کند که امام حسن عسکری - علیه‌السلام - نامه‌ای به اسحاق بن اسماعیل نگاشت و در آن پس از سلام به ابراهیم بن عبده او را وکیل خود در اخذ حقوق شرعیه ساخت. [11] همچنین او را نزد عبدالله بن حمدویه بیهقی فرستاد و نامه‌ای به او داد که در آن آمده بود:
«اما بعد، ابراهیم بن عبده را به سوی شما گسیل داشتم تا اهل نواحی و ناحیه تو حقوق واجبه شرعیه را که بر گردن ایشان دارم به او بپردازند. من ابراهیم را امین و ثقه خود در آنجا نزد دوستدارانم می‌دانم. پس از خدا بترسند و حقوق خود را ادا کنند زیرا عذری در ترک و تأخیر آن ندارند امیدوارم خداوند آنان را به سبب عصیان اولیای خود به شقاوت دچار نکند و آنان و تو را مورد مرحمت قرا دهد بخاطر رحمتی که بدانان دارم خداوند گشایش‌دهنده (روزی) و بزرگوار است...» [12] .
8 - «ابراهیم بن عقبه»: شیخ و برقی او را از اصحاب امام ابوالحسن هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارند [13] او از امام ابوجعفر جواد و امام هادی - علیهماالسلام - روایت کرده است و سهل بن زیاد و گروهی دیگر از او نقل حدیث کرده‌اند. [14] .
9 - «ابراهیم بن محمد»: شیخ، ابراهیم بن محمد بن فارس نیشابوری را از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری - سلام الله علیهما - معرفی می‌کند. [15] .
10 - «ابراهیم بن محمد همدانی»: شیخ او را از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی - علیهم‌السلام - برمی‌شمارد [16] و کشی می‌گوید:
«ابراهیم وکیل امام بود و چهل مرتبه حج کرد [17] او وکیل امام جواد بود و حضرت به او نوشت: حساب تو رسید خداوند عملت را بپذیرد و از آنان (که حقوق شرعی خود را پرداخت کرده‌اند) خشنود باشد و آنان را در دنیا و آخرت با ما قرار دهد، فلان مقدار دینار و فلان مقدار لباس به سویت فرستاده شد خداوند در آنها به تو برکت دهد و نعمت او بر تو سرازیر باشد. من به «نضر» نامه نوشتم و از او خواستم دست از تو بردارد و با تو مخالفت نکند و نوشتم که تو نزد ما از منزلت والایی برخورداری. به «ایوب» نیز نامه‌ای نگاشتم و همین دستور را به او دادم. همچنین به موالی همدان نامه‌ای نوشتم و به آنان فرمان دادم از تو اطاعت کنند و دستورات تو را بکار ببندند و بدانند مرا جز تو وکیلی نیست...» [18] .
این روایت (و نامه) به خوبی مقام و شأن و موقعیت ابراهیم را نزد امام - علیه‌السلام - نشان می‌دهد.
11 - «ابراهیم بن مهزیار»: شیخ طوسی او را از اصحاب امام جواد و امام هادی - علیهماالسلام - برمی‌شمارد [19] و نجاشی می‌گوید: کتاب «البشارات» از او است [20] و کشی به سند خود از محمد بن ابراهیم بن مهزیار نقل می‌کند که گفت:
«پدرم هنگام مرگ اموالی به من سپرد و علامت و نشانه‌ای که جز خداوند آن را نمی‌دانست به من داد و گفت: هر کس این نشانه را گفت اموال را به او واگذار کن محمد می‌گوید: من نیز به بغداد رفتم و در کاروانسرایی منزل گرفتم، روز دوم پیرمردی آمده در را کوفت به غلامم گفتم: ببین چه کسی بر در است. او بیرون رفت و برگشت و گفت: پیرمردی بر در است، من هم به او اجازه دادم داخل شود و او داخل شد و گفت: من «عمری» هستم اموالی را که نزد خودت داری به من بده و سپس مقدار اموال و نشانه را گفت من نیز اموال را به او پرداختم» [21] . این روایت دلیل آن است که ابراهیم بن مهزیار وکیل امام در گرفتن حقوق شرعیه بوده است و طبیعتا کسی را امام وکیل قرار می‌دهد که ثقه و امین و عادل باشد.
12 - «ابراهیم دهقان»: شیخ او را از اصحاب امام هادی برمی‌شمارد [22] لیکن چیز دیگری درباره‌ی او نمی‌گوید.
13 - «احمد بن اسحاق»: احمد بن اسحاق بن عبدالله اشعری قمی نماینده و پیک اهل قم بود و از امام جواد و امام هادی روایت می‌کرد و از خصیصین امام حسن عسکری بشمار می‌رفت از او کتاب‌هایی با این عناوین بجا مانده است:
الف - علل‌الصوم.
ب - مسائل‌الرجال از امام هادی - علیه‌السلام - که احمد آن را جمع‌آوری کرد [23] .
ج - علل‌الصلاة [24] .
او از جمله کسانی است که حضرت مهدی (عج) را دیده‌اند و اخبار زیادی در ستایش و مدح او وارد شده است [25] .
14 - «احمد بن اسحاق رازی»: شیخ طوسی او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارد [26] احمد از امام روایت می‌کرد و سهل بن زیاد از او نقل کرده است [27] .
15 - «احمد بن اسماعیل»: احمد بن اسماعیل بن یقطین از اصحاب امام هادی است و برقی او را نام برده است. [28] .
16 - احمد بن ابی‌عبدالله برقی»: شیخ او را با این عنوان از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارد [29] و نزدیک به چهل حدیث را با همین عنوان توقیع کرده و در سند آنها واقع شده است [30] .
17 - «احمد بن حسن»: احمد بن الحسن بن اسحاق بن سعد، شیخ او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارد. [31] .
18 - «احمد بن حسن»: احمد بن حسن بن علی بن محمد بن فضال. می‌گویند: او فصیح و گشاده‌زبان بود و در حدیث، ثقه بشمار می‌رفت. برادرش علی بن الحسن و عده‌ای دیگر از کوفیین از او روایت کرده‌اند. [32] .
کتاب‌هایی از جمله: کتاب الصلاة و کتاب الوضوء از او بجا مانده است. وی در سال 260 درگذشت. [33] .
19 - «احمد بن حمزه»: احمد بن حمزة بن الیسع قمی ثقه است و شیخ او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارد [34] او از امام هادی و ابان بن عثمان، حسین بن المختار، زکریا بن آدم، محسن بن احمد و محمد بن علی روایت کرده است و حسین بن سعید، عبدالله بن جعفر، علی بن مهزیار و دیگران از او روایت کرده‌اند. [35] .
20 - «احمد بن الخضیب»: شیخ طوسی و برقی او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - معرفی می‌کنند. [36] .
21 - «احمد بن زکریا»: احمد بن زکریا بن بابای قمی، برقی او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارد. [37] .
22 - «احمد بن فضل»: شیخ طوسی او را با این عنوان از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارد. [38] .
23 - «احمد بن محمد»: احمد بن محمد السیادی البصری، شیخ او را در رجال خویش از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری - علیهماالسلام - برمی‌شمارد [39] .
24 - «احمد بن محمد»: احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی. شیخ او را از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام علی هادی - علیهم‌السلام - برمی‌شمارد [40] کنیه‌اش ابوجعفر بود و شیخ، بزرگ و چهره موجه قمی‌ها بشمار می‌رفت و کسی بود که به نمایندگی از دیگران با پادشاه دیدار می‌کرد.
از او کتاب‌هایی از جمله کتب زیر بجا مانده است: کتاب التوحید، کتاب فضل‌النبی - صلی الله علیه و آله و سلم -، کتاب المتعه، کتاب النوادر، کتاب الناسخ و المنسوخ و کتاب فضائل‌العرب [41] .
25 - «احمد بن هلال»: احمد بن هلال الصبرتانی بغدادی، شیخ او را از اصحاب امام هادی برمی‌شمارد و او را متهم به غلو می‌کند. [42] اخبار زیادی در مذمت و سرزنش و بی‌دینی او و دوری از او وارد شده است.
26 - «اسحاق بن اسماعیل»؛ اسحاق بن اسماعیل بن نوبخت، شیخ و برقی او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارند.[43] .
27 - «اسحاق بن محمد بصری»: شیخ او را از اصحاب امام هادی - علیه‌السلام - برمی‌شمارد و می‌گوید: او متهم به غلو است [44] و علامه می‌گوید: او متهم به غلو است و از اصحاب امام جواد بشمار می‌رود. [45] .
28 - «ایوب بن نوح»: ایوب بن نوح بن دراج، ثقه و امین است. نجاشی درباره او می‌گوید: «ایوب، وکیل امام هادی و امام حسن عسکری - علیهماالسلام - بود و از منزلت بزرگی نزد آنان برخوردار بود، او مورد اعتماد، با ورع بسیار، اهل عبادت زیاد، و در نقل روایت ثقه بود. پدرش نوح بن دراج قاضی کوفه و درست‌اعتقاد بود و برادرش جمیل بن دراج است» [46] .
شیخ طوسی درباره او می‌گوید: «ایوب بن نوح بن دراج ثقه است و کتابی دارد و روایات و مسایلی از امام هادی نقل کرده است». کشی می‌گوید: «ایوب از نیکان و صالحان بود و پس از مرگ تنها 150 دینار به ارث گذاشت در حالی که مردم او را ثروتمند می‌دانستند. او از امام هادی - علیه‌السلام - روایت می‌کرد و گروهی از روات از او حدیث نقل کرده‌اند».