عقیق زرد و فیروزه‌

سید ابن‌طاووس رحمه الله با سند، از خادم امام هادی علیه‌السلام نقل می‌کند که گفت: از امام علیه‌السلام اجازه خواستم تا به زیارت [امام رضا علیه‌السلام در] طوس بروم، فرمود: همراه خود انگشتری داشته باش که نگین آن عقیق زرد، و بر روی آن: «ما شاء الله لا قوة الا بالله استغفر الله»، و بر جانب دیگر آن: «محمد، و علی» نقش بسته باشد، که این، مایه ایمنی از رهزنی [رهزنان]، و سلامت کامل‌تر، و دین محفوظ تر تو خواهد بود.
از نزد حضرت علیه‌السلام بیرون آمدم، و انگشتری با همان ویژگی که فرموده بود فراهم کردم، و آمدم تا با او خداحافظی کنم، خداحافظی کردم، و بیرون آمدم، چون دور شدم، فرمود تا برگردم، نزد او برگشتم، فرمود: صافی! عرض کردم: بله، سرورم! فرمود: انگشتر دیگری که فیروزه باشد، با خود همراه داشته باش، زیرا در راه، میان طوس، و نیشابور، با شیری برخورد می‌کنی که جلو قافله را می‌گیرد، نزد او برو، و این انگشتر را به او نشان بده، و بگو: مولایم می‌فرماید: از راه دور شو، سپس فرمود: باید نقش روی آن: «الله الملک»، و بر جانب دیگر آن: «الملک لله الواحد القهار» باشد، این انگشتر امیرمؤمنان علی علیه‌السلام است، که نقش روی آن: «الله الملک» بود، چون به خلافت رسید، نقش نگین خود را که فیروزه بود: «الملک لله الواحد القهار» قرار داد، و این انگشتر، مخصوصا مایه ایمنی از درندگان، و پیروزی در جنگ‌ها است.
خادم امام علیه‌السلام می‌گوید: سوگند به خدا، در مسافرت، با آن [شیر] درنده برخورد کردم، و همانگونه که فرموده بود. انجام دادم [، شیر دور شد، و رفت]، و از سفر برگشتم، و ماجرا را خدمت امام علیه‌السلام عرض کردم، فرمود: ماجرای دیگری مانده که آن را نگفتی، چنانچه بخواهی من می‌گویم؟ عرض کردم! سرورم! شاید فراموش کرده باشم، فرمود: شبی در طوس، نزد قبر [امام رضا علیه‌السلام]، بیتوته کردی، گروهی از جنیان، به قصد زیارت، نزد قبر آمدند، و به نگین انگشتر تو نگاه کردند، و نقش آن را خواندند، آن را از دست تو بیرون آورده، نزد بیمار خود بردند، آن را با آب شسته، آب را به بیمار خود نوشاندند، و او بهبود یافت، سپس انگشتر را برگرداندند، انگشتر در دست راست تو بود، ولی آن را در دست چپت کردند، و تو از آن، بسیار تعجب کردی، و ندانستی که علت آن چیست، و نزد سر خود سنگ یاقوتی یافتی، و آن را برداشتی، اینک آن را همراه خود داری، آن را به بازار ببر، که به هشتاد دینار خواهی فروخت، و آن هدیه جنیان به تو بود. پس آن را به بازار بردم، و چنانکه مولایم فرمود به هشتاد دینار فروختم.
روی السید ابن طاووس:
عن أبی‌محمد القاسم بن العلاء المدائنی، قال: حدثنی خادم لعلی بن محمد علیهماالسلام قال:
استأذنته فی الزیارة الی طوس، فقال لی: یکون معک خاتم، فصه عقیق أصفر، علیه: «ما شاء الله لا قوة الا بالله، أستغفر الله»، و علی الجانب الآخر: «محمد و علی»، فانه أمان من القطع، و أتم للسلامة، و أصون لدینک.
قال: فخرجت و أخذت خاتما علی الصفة التی أمرنی بها، ثم رجعت الیه لوداعه، فودعته و انصرفت، فلما بعدت عنه أمر بردی، فرجعت الیه، فقال: یا صافی!
قلت: لبیک، یا سیدی! قال: لیکن معک خاتم آخر فیروزج، فانه یلقاک فی طریقک أسد، بین طوس و نیسابور، فیمنع القافلة من المسیر، فتقدم الیه و أره الخاتم، و قل له: مولای یقول لک: تنح عن الطریق. ثم قال: لیکن نقشه: «الله الملک» و علی الجانب الآخر: «الملک لله الواحد القهار»، فانه خاتم أمیرالمؤمنین علی علیه‌السلام کان علیه: «الله الملک»، فلما ولی الخلافة نقش علی خاتمه: «الملک لله الواحد القهار»، و کان فصه فیروزج، و هو أمان من السباع خاصة، و ظفر فی الحروب.
قال الخادم: فخرجت فی سفری ذلک، فلقینی والله! السبع، ففعلت ما أمرت، و رجعت حدثته، فقال علیه‌السلام لی: بقیت علیک خصلة، لم تحدثنی بها، ان شئت حدثتک بها؟
فقلت: یا سیدی! علی [لعلی] نسیتها، فقال: نعم، بت لیلة بطوس عند القبر، فصار الی القبر قوم من الجن لزیارته، فنظروا الی الفص فی یدک، و قرءوا نقشه، فأخذوه من یدک و صاروا به الی علیل لهم، و غسلوا الخاتم بالماء، و سقوه ذلک الماء، فبرأ، و ردوا الخاتم الیک.
و کان فی یدک الیمنی، فصیروه فی یدک الیسری، فکثر تعجبک من ذلک و لم تعرف السبب فیه، و وجدت عند رأسک حجرا یاقوتا، فأخذته و هو معک، فاحمله الی السوق فانک ستبیعه بثمانین دینارا، و هی هدیة القوم الیک.
فحملته الی السوق، فبعته بثمانین دینارا کما قال سیدی علیه‌السلام [1] .