علی بن الحسن بن علی بن فضال

شیخ طوسی رحمه الله در رجال او را از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام به شمار آورده است.
و در فهرست فرموده: علی بن الحسن بن فضال فطحی المذهب است (فطحیه کسانی هستند که بعد از شهادت امام صادق علیه‌السلام به امامت عبدالله پسر آن حضرت قائل شدند) از اهل کوفه و ثقه، دارای علم فراوان، و حدیث زیاد، نوشته‌های خوبی دارد، معاند نیست، در مرام و مسلک به اصحاب ما شیعه که اثنا عشری هستند نزدیک بود، در فقه کتاب‌های خوب و زیادی دارد گفته شده: دارای سی کتاب است. [1] . و شیخ نجاشی فرموده: علی بن الحسن بن علی فضال در کوفه فقیه اصحاب ما و از موجهین و ثقات ایشان و عارف به حدیث بود، از او احادیث فراوان شنیده شده در حدیث از او لغزشی و عیبی شنیده نشده کمتر اتفاق افتاده که از شخصی ضعیف نقل حدیث نماید از پدرش هیچ نقل ننموده خود او گفته: هجده ساله بودم کتاب‌هایی را با او مقابله می‌نمودم و آن روزگار روایات را نمی‌دانستم و جایز نمی‌دانم از پدرم نقل حدیث کنم. [2] . و مرحوم کشی از محمد بن مسعود نقل کرده: در عراق و اطراف خراسان افقه و افضل از علی بن الحسن در کوفه ندیدم. هیچ کتابی از ائمه علیهم‌السلام در هر موضوعی نبود مگر آنکه نزد وی موجود بود، احفظ از همه مردم بود جز اینکه فطحی و قائل به امامت عبدالله بن جعفر بود، محمد بن مسعود او را از فقها و علمای بزرگوار شمرده است. [3] .