سنگسار شده عصر امام مهدی

صدوق رحمه الله با سند خود از عبدالعظیم حسنی نقل می‌کند که گفت:
از امام هادی علیه‌السلام شنیدم می‌فرمود: معنای رجیم این است که: ابلیس، با لعن رانده می‌شود، از جاهای خیر، اخراج می‌گردد، هیچ مؤمنی جز با لعن از او یاد نمی‌کند، و از حتمیات علم ازلی خدا این است که: چون قائم آل محمد صلی الله علیه و آله ظهور کند، هیچ مؤمنی در عصر او نمی‌ماند مگر آن که ابلیس را با سنگ می‌راند، همانگونه که قبلا با لعن رانده می‌شد.
قال الصدوق:
حدثنا محمد بن أحمد الشیبانی رضی الله عنه قال: حدثنا محمد بن أبی‌عبدالله الکوفی قال: حدثنا سهل بن زیاد، عن عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی قال:
سمعت أباالحسن علی بن محمد العسکری علیهماالسلام یقول: معنی الرجیم أنه مرجوم باللعن، مطرود من مواضع الخیر، لا یذکره مؤمن الا لعنه، و أن فی علم الله السابق أنه اذا خرج القائم علیه‌السلام لا یبقی مؤمن فی زمانه الا رجمه بالحجارة، کما کان قبل ذلک مرجوما باللعن [1] .