درمان مار و عقرب گزیدگی‌

عبدالله بن عباس بن مفضل می‌گوید: عقربی مرا گزید، از شدت گزیدنش گویی که نیشش به شکمم رسید، امام هادی علیه‌السلام همسایه ما بود، خدمتش رسیدیم، پدرم گفت! عقرب، فرزندم عبدالله را نیش زده است، اینک بر او نگرانند.
امام علیه‌السلام فرمود: دوای جامع که دوای امام رضا علیه‌السلام است به او بدهید.
من عرض کردم: آن چیست؟
فرمود: دوای معروفی است.
عرض کردم: سرورم! من آن را نمی‌شناسم.
فرمود: سنبل، زعفران، هل، عاقرقرحا [1] ، خربق سفید [2] ، بنگ [3] ، و فلفل سفید از هر کدام مقداری برابر بگیر، [سپس همه آن‌ها] با دو دانه ابرفیون، نرم کوبیده شود، و با پارچه ابریشمی الک شود، و با عسل بی‌موم عجین گردد، و یکدانه با آب صمغ انگدان خورده شود، که همان وقت خوب می‌شود. ما با این درمان مداوا کردیم، و همان وقت خوب شد، و تا به امروز [هرگاه نیاز باشد] از آن استفاده می‌کنیم، و به مردم می‌دهیم.
رویا ابنا بسطام:
عن أحمد بن العباس بن المفضل قال: حدثنی أخی عبدالله بن العباس بن المفضل، قال: لدغتنی عقرب فکادت شوکته حین ضربتنی تبلغ بطنی من شدة ما ضربتنی، و کان أبوالحسن العسکری علیه‌السلام جارنا، فصرت الیه فقلت [4] : ان ابنی عبدالله لدغته، و هو ذا یتخوف علیه، فقال: اسقوه من دواء الجامع، فانه دواء الرضا علیه‌السلام، فقلت: و ما هو؟ قال: دواء معروف، قلت: مولای! فانی لا أعرفه. قال: خذ سنبل و زعفران و قاقلة و عاقر قرحا، و خربق أبیض، و بنج و فلفل أبیض، أجزاء سواء بالسویة، و ابرفیون جزءین یدق دقا ناعما، و ینخل بحریرة، و یعجن بعسل منزوع الرغوة، و یسقی منه للسعة الحیة و العقرب حبة بماء الحلتیت، فانه یبرأ من ساعته. قال: فعالجناه به و سقیناه فبرأ من ساعته، و نحن نتخذه و نعطیه للناس الی یومنا هذا [5] .