دعای امام هادی در حق اصفهانی

مرحوم قطب الدین راوندی، ابن‌حمزه‌ی طوسی، اربلی و برخی دیگر از بزرگان رضوان الله تعالی علیهم به نقل از جماعتی از اهالی اصفهان مانند ابوالعباس احمد بن نصر و ابوجعفر محمد بن علویه آورده است: در شهر اصفهان شخصی بود به نام عبدالرحمان - که یکی از شیعیان معروف به حساب حساب می‌آمد - و از علاقه‌مندان به ائمه اطهار علیهم‌السلام بود؛ مخصوصاً که علاقه خاصی نسبت به حضرت هادی سلام الله علیه داشت.
روزی به او گفتند: علت تشیع و علاقه‌ی تو به حضرت ابوالحسن، امام علی هادی علیه‌السلام چیست؟ در پاسخ اظهار داشت: به دلائلی که خود شاهد بوده‌ام.
و سپس افزود: من شخصی فقیر و بی‌بضاعت بودم به طوری که نمی‌توانستم تشکیل خانواده دهم، به همین جهت به همراه قافله ای که عازم عراق و شهر سامراء بود، حرکت کردم تا به دربار خلیفه‌ی عباسی بروم، به امید آن که شاید از طرف او برایم کمکی شود و مشکل من برطرف گردد. چون به شهر سامراء وارد شدیم، جلوی دربار متوکل رفته و منتظر وقت ملاقات ماندیم، در همان اثناء گفته شد که حضرت ابوالحسن، امام هادی علیه‌السلام نیز از طرف خلیفه دعوت شده است تا به ملاقات وی آید. ناگهان متوجه شدم که حضرت در حال آمدن به دربار خلیفه می‌باشد، تمامی افرادی که حضور داشتند مشغول تماشای او گشتند و آن حضرت به آرامی از بین جمعیت عبور می‌نمود. چون عبورش به من افتاد، نگاهی محبت آمیز و عمیق به من انداخت و من آهسته، به طور مرتب برای موفقیت و سلامتی وجود مبارکش، دعا می‌کردم.
همین که حضرت مقابل من قرار گرفت، به من فرمود: خداوند متعال دعایت را مستجاب نمود و عمرت را طولانی گرداند؛ و نسبت به ثروت و اموال برایت برکت قرار داد، همچنین فرزندانت نیز افزایش می‌یابند. در همین حال، لحظه‌ای تمام بدنم را رعشه فرا گرفت؛ و دوستانم هر یک جویای حالم بودند و می‌گفتند: چه شده است؟ و چرا چنین حالتی به تو دست داد؟ و من در پاسخ به ایشان می‌گفتم: نترسید، چیزی نیست، انشاء الله که خیر است. و پیرامون نیت خود و مشکلاتی که داشتم با هیچکس سخنی نگفته بودم. پس از آن که به اصفهان بازگشتم، خداوند متعال درهای رحمت و برکت را برایم گشود؛ و از هر جهت در رفاه و آسایش قرار گرفتم و صاحب ثروتی بسیار و عائله‌ای خوب و مورد علاقه‌ام گشتم. و در حال حاضر دارای ده فرزند هستم و متجاوز از هفتاد سال از عمرم سپری گشته است. به همین دلائل یکی از علاقه‌مندان و مخلصین اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، مخصوصاً حضرت ابوالحسن، امام علی هادی علیه‌السلام گشته‌ام [1] .