درهای الهی بودن ایشان

مقام دیگری که خداوند به امامان علیهم السلام عنایت کرده، آن است که آنها را «باب اللّه» قرار داده است. قال ابو عبداللّه علیه السلام: «الأوصیاء هم اَبْوابُ اللّه عَزَّ و جَلَّ الَّتی یؤْتی مِنْها و لَوْلاهم ما عرف اللّه عَزَّ و جَلَّ و بِهم إحْتج اللّه تَبارک و تَعالی عَلی خَلْقه».[1] .
امام صادق علیه السلام فرمودند: اوصیا همان درهای خداوند هستند که مردم از آن وارد می‌شوند و اگر ایشان نبودند، خداوند شناخته نمی‌شد. خداوند به وسیله آنها بر تمام آفریدگانش حجّت می‌آورد. علاوه بر چهارده ویژگی که ذکر شد، برای امامان معصوم علیهم السلام هزاران ویژگی دیگری نیز وجود دارد که خداوند به آنها داده و در بعضی از فرازهای گذشته به آن اشاره کردیم و بعضی از آن ویژگی‌ها را پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و ائمّه هدی علیهم السلام برشمرده‌اند: قال رسول اللّه صلی الله علیه وآله: «جَمَعَ اللّه عَزَّ و جَلَّ لَنا عشر خِصال لم یجْمعها لأحَد قَبْلنا و لا تَکون فی أَحد غَیرنا فینا الحُکْم و الحِلْم و العِلْم و النبوَّة و السماحَة و الشُجاعة و القَصْد و الصِدْق و الطُّهُور و العِفاف و نَحْن کَلمة التَقْوی و سَبیل الهُدی و المَثل الأعْلی و الحُجَّة العُظْمی و العُرْوَة الوُثْقی و الحَبْل المَتین و نَحْنُ الَّذین أمر اللّه لَنا بالمَوَدَّة».[2] . پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: خداوند ده سرشت را در ما گرد آورده که نه برای پیشینیان و نه برای دیگران گرد نیاورده است. در ماست حکمت (فهم) و بردباری و دانش و پیامبری و بخشش و دلیری و میانه‌روی و راستی و پاکی و پاکدامنی و ماییم کلمه پرهیزکاری و راه هدایت و الگوی والا و برترین حجّت‌ها و دستگیره استوار و ریسمان سخت و ماییم که خداوند به دوستی ما فرمان داده است. باید اذعان داشت که فهم بسیاری از ویژگی‌هایی که خداوند به ائمّه معصومین علیهم السلام داده، از عقول ناقص بشری خارج است. لذا ائمّه علیهم السلام بسیاری از ویژگی‌ها را بیان نمی‌فرمودند و یا برای بعضی از اصحاب خاصّ خود آن را بیان می‌کردند و فهم بعضی از آنچه به ما رسیده، با آنکه فضائل ساده‌ای است، بسیار مشکل است.
قال علی علیه السلام: «أَنا عِلْم اللّه و اَنا قَلْب اللّه الواعی و لِسان اللّه الناطق و عَین اللّه الناظِر و أنا جَنْب اللّه و اَنا ید اللّه».[3] . حضرت علی علیه السلام فرمود: من علم خداوند هستم و من قلب تپنده خداوندم و من زبان گویای خدایم و من چشم بینای او هستم و من پهلوی خدایم و من دست خدا هستم. به راستی منظور امام از اینکه او علم، قلب، زبان، چشم، پهلو و دست خداوند است، چیست؟ پس بعد از بیان بعضی از ویژگی‌هایی که خداوند به ائمّه علیهم السلام داده، باید اقرار داشت که شمردن فضائل کامل و تمام ویژگی‌های امامان معصوم علیهم السلام از عهده همگان خارج است.