دعای امام در شب اول ماه رجب

سپاس خدای را سزاست که خزینه‌هایش زوال نپذیرد، و ایمنی گرفته از او بیمی ندارد، پروردگارا اگر مرتکب گناهان شدم به خاطر اعتمادم بر کرم و بزرگواری تو بود، که توبه بندگانت را می‌پذیری، و از گناهانشان در می‌گذری، و لغزش‌ها را نادیده می‌انگاری، و این که خواننده‌ات را اجابت کرده و به او نزدیکی، و من توبه کننده‌ی از خطاهایم، و در افزایش بهره‌ام از عطاهایت به سوی تو روی آورده‌ام. ای آفریدگار موجودات، ای نجات دهنده‌ام از هر شدت و مشکل، ای پناه دهنده‌ام از هر محذور، سرور و خوشحالی را بر من افزایش بده، و شر عاقبت کارها را از من کفایت کن، و تو خدایا بر نعمتهایت و عطاهای بسیارت سپاسگزارده شده‌ای، و برای هر خیری ذخیره شده.
دعاؤه فی اول لیلة من شهر رجب
الحمد لله الذی لا تنفد خزائنه، و لا یخاف امنه، رب ان ارتکبت المعاصی فذلک ثقة منی بکرمک، انک تقبل التوبة عن عبادک و تعفو عن سیئاتهم، و تغفر الزلل، و انک مجیب لداعیک و منه قریب، و انا تائب الیک من الخطایا و راغب الیک فی توفیر حظی من العطایا. یا خالق البرایا، یا منقذی من کل شدیدة، یا مجیری من کل محذور، وفر علی السرور، و اکفنی شر عواقب الامور، فانت [1] الله علی نعمائک و جزیل عطائک مشکور، و لکل خیر مذخور.
پی نوشت ها:
[1] فانک (خ ل).