دور ماندن از امور ترسناک

ابونواس گوید: روزی به امام ابوالحسن عسکری - که بر او درود باد - عرض کردم: ای سرورم امور مربوط به ایام از امام صادق - که بر او درود باد - بدست من رسیده است - تا آنجا که گوید: - در بسیاری از ایام که نحس بوده و بعضی امور ترسناک وجود دارد انسان را از کارهای خود بازمی‌دارد، مرا بر حرزی راهنمایی کن که از این امور محافظت کند، چرا که گاه در آن روزها مجبورم تلاش نمایم، امام - که بر او درود باد - بعد از کلامی فرمود:
به خدای عزوجل توکل کن و در دوستی‌ات با پیشوایان پاکت خالص شو، و هر کجا می‌خواهی و دنبال هر کار که مایلی برو، ای سهل هنگام صبح، سه بار این دعا را بخوان و هر چه خواستی قصد نما: خدایا! وارد صبح شدم در حالی که به پیمان فراگیرت که برتر از آن نبوده و مورد دست درازی قرار نمی‌گیرد چنگ زده‌ام، از شر هر ستمگر و شرور، از تمامی موجودات زنده و غیر زنده که خلق کرده‌ای، و از مخلوقات گویا و بی‌نیازت، در پوششی از هر ترساننده، به پوشش فراگیر ولایت خاندان پیامبرت - که بر آنان درود باد. در حالی که از هر که قصد آزار مرا دارد به پوشش فراگیر اخلاص، خود را در حجاب قرار داده‌ام، در اعتراف به حق آنان و تمسک به ریسمان آنان، در حالی که یقین دارم که حق برای آنان و با آنان و در آنان و به آنان است، با دوستانشان دوستی و از دشمنانشان دوری می‌گزینم، خداوندا به آنان مرا از شر هر که از آن می‌ترسم پناه ده، ای بزرگ از دشمنانم به وسیله خالق آسمان‌ها و زمین در پوشش قرار گرفتم، ما در پیشاپیش آنان و از پشت سر آنان موانعی ایجاد کردیم که آنان را فراگیرد و آنان نمی‌بینند. و آن را سه بار در شب بگویی، از آنچه می‌ترسی در پناه و از آنچه بیمناکی در امنیت واقع می‌شوی. هنگامی که می‌خواستی در روزی که برحذر داشته شدی کاری انجام دهی، قبل از انجام کار سوره‌ی حمد و ناس و فلق و آیة الکرسی و سوره‌ی قدر و آیه‌ی آخر سوره آل عمران را بخوان و بگو: خدایا! حمله کننده به وسیله‌ی تو حمله کرده، و به نیرویت قدرتمند توان می‌یابد، و نیرویی برای نیرومندی جز به تو نمی‌باشد، و نه توانی برای توانمندی جز از جانب تو میسر نمی‌گردد، به حق برگزیده‌ات از بندگانت و انتخاب شده‌ات از موجوداتت محمد پیامبرت و خاندان و دودمان او - که بر او و خاندانش درود باد. بر آنان درود فرست، و شر و ضرر این روز را از من کفایت کن و خیر و نیکی آن را روزیم نما، و در بازگشتهایم مرا بازگردان با تندرستی نیکو، و رسیدن به محبت، و موفقیت در آرزو و کفایت ستمگر گمراه، و هر قدرتمندی که قصد آزار مرا دارد، تا این که از هر بلا و عقاب در پوشش و حفاظت قرار گیرم. و مواضع بیمناک را به امنیت، و مشکلات در آنها را به آسانی مبدل فرما، تا این که مانعی مرا از خواسته‌هایم بازندارد، و از بندگان آزار دهنده بر من فرود نیاید، به درستی که تو بر هر کار قادری و کارها به سوی تو بازگشت می‌کند، ای آن که همانند او چیزی نیست و او شنوا و بیناست.
دعاؤه للاحتراز من المخاوف
عن أبی‌نواس قال: قلت للعسکری علیه‌السلام ذات یوم: یا سیدی قد وقع الی اختیارات الایام عن سیدنا الصادق علیه‌السلام - الی ان قال: - فی اکثر الایام قواطع عن المقاصد لما ذکر فیها من النحس و المخاوف، فتدلنی علی الاحتراز من المخاوف فیها، فانما تدعونی الضرورة الی التوجه فی الحوائج فیها، فقال علیه‌السلام بعد کلام: فثق بالله عزوجل و اخلص الولاء لائمتک الطاهرین علیهم‌السلام، و توجه حیث شئت و اقصد ما شئت، یا سهل اذا اصبحت و قلت ثلاثا: اصبحت اللهم معتصما بذمامک المنیع، الذی لا یطاول و لا یحاول، من شر کل غاشم و طارق، و من سائر ما خلقت و من خلقت، من خلقک الصامت و الناطق فی جنة من کل مخوف بلباس سابغة حصینة، و هی ولاء اهل بیت نبیک علیهم‌السلام. محتجبا من کل قاصد لی باذیة [1] بجدار حصین الاخلاص، فی الاعتراف بحقهم و التمسک بحبلهم، موقنا ان الحق لهم و معهم و فیهم و بهم، اوالی من والوا و اجانب من جانبوا، فاعذنی اللهم بهم من شر کل ما اتقیه، یا عظیم حجرت الاعادی عنی ببدیع السماوات و الارض، انا جعلنا من بین ایدیهم سدا و من خلفهم سدا فاغشیناهم فهم لا یبصرون. و قلتها عشیا ثلاثا: حصلت فی حصن من مخاوفک و امن من محذورک. فاذا اردت التوجه فی یوم قد حذرت فیه، فقدم امام توجهک الحمد لله رب العالمین، و المعوذتین، و آیة الکرسی، و سورة القدر، و آخر آیة من آل عمران [2] و قل:
اللهم بک یصول الصائل، و بقدرتک یطول الطائل، و لا حول لکل ذی حول الا بک، و لا قوة یمتادها ذو قوة الا منک، بصفوتک من خلقک، و خیرتک من بریتک، محمد نبیک و عترته و سلالته، علیه و علیهم‌السلام. صل علیهم، و اکفنی شر هذا الیوم و ضره، و ارزقنی خیره و یمنه، و اقض لی من منصرفاتی، بحسن العاقبة، و بلوغ المحبة، و الظفر بالامنیة، و کفایة الطاغیة الغویة، و کل ذی قدرة لی علی اذیة، حتی اکون فی جنة و عصمة من کل بلاء و نقمة.
و ابدلنی من المخاوف فیه امنا، و من العوائق فیه یسرا، حتی لا یصدنی صاد عن المراد، و لا یحل بی‌طارق من اذی العباد، انک علی کل شی‌ء قدیر، و الامور الیک تصیر، یا من لیس کمثله شی‌ء، و هو السمیع البصیر.