حرز امام هادی

سید ابن‌طاووس با سند خود از جناب عبدالعظیم حسنی نقل می‌کند که گفت:
امام جواد علیه‌السلام، این دعای چشم زخم را برای فرزندش امام هادی علیه‌السلام - که کودک در گهواره بود - نوشت، و آن را به بازویش بست [یا: به او آویخت]، و آن را به اصحاب خود سفارش می‌کرد، حرز این است:
به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان، هیچ جنبش و نیرویی جز از خدای بلند مرتبه‌ی بزرگوار نیست، ای خدا! ای پروردگار فرشتگان، و روح، و پیامبر، و رسولان! و ای چیره‌ی بر هر که در آسمان‌ها و زمین‌هاست! و ای آفریدگار، و مالک هر چیز! از ما آزار دشمنانمان، و آزار هر جن و انسی که بدی ما را می‌خواهد باز دار، و دیده و دلشان را کور کن، و میان ما و ایشان پرده و نگهبانان و ابزار دفاعی قرار ده، که تو پروردگار مایی، هیچ نیرویی برای ما نیست جز به وسیله‌ی خدا، بر او توکل داریم، و به سوی او بازمی‌گردیم، که همه‌ی شدن‌ها به سوی اوست.
پروردگارا! ما را وسیله‌ی آزمایش [، و آماج آزار]، برای کسانی که کفر ورزیده‌اند قرار مده، و ما را ببخشای ای پروردگار ما! که تو خود عزیز حکیمی، پروردگارا! از هر بدی و از شر هر جنبنده‌ای که تو مهار هستی‌اش را در دست داری، و از شر هر چه در شب و روز ساکن است، و از شر هر بدی، و از شر هر صاحب شری، ما را بازدار، ای پروردگار جهانیان! و ای معبود پیامبران! بر محمد، و همه‌ی آل او، و بر اولیای خود درود فرست، و کاملترین آن را ویژه‌ی محمد، و همه آل او کن، و هیچ جنبش و نیرویی نیست جز به وسیله‌ی خدای والا مرتبه‌ی بزرگوار، به نام خدا [آغاز می‌کنم] و به وسیله‌ی خدا [انجام می‌دهم] به خدا ایمان دارم، و به خدا پناه می‌برم، و به وسیله‌ی خدا از گناه مصون می‌مانم، و از خدا پناه می‌خواهم، و به وسیله‌ی ارجمندی و توانایی خدا، خود را باز می‌دارم از شر شیطان‌های انسی و جنی، و از پیاده و سواره، و دونده ایشان، و از رو آورنده، و بازگشت کننده، و کید و شر ایشان، و از شر هر دور و نزدیکی که در شب، و در روز انجام می‌دهند، و از شر زنده و مرده، و نابینا و بینای هر غائب و حاضر و شاهد و زائری، و از شر عوام و خواص، و از شر نفس، و وسوسه‌ی نفس، و از شر نوع دناهش [1] جن، از شر حس و لمس و اشتباه، و از شر چشم [زخمی] جن و انس.
و به آن اسم [و حقیقت قدسی]، که با آن، تخت بلقیس به حرکت درآمد، پناهنده می‌سازم دینم را، جانم را، و هر آنچه را که مشمول عنایتم هست، از شر هر صورتی یا خیالی، یا سفیدی، یا سیاهی، یا تمثالی، یا هم پیمانی، یا غیر هم پیمانی، از آن‌ها که آرام [و در تکاپو] هستند در هوا و ابرها، در تاریکی‌ها، و نورها، در سایه و گرماها، در دشت و دریاها، در هموار و ناهمواری‌ها، در ویرانه و آبادانی‌ها، در تپه‌ها، بیشه‌ها، نیزارها، در کنیسه‌ها و قبرستان‌ها، در فلات‌ها و صحراها، و از شر آن روندگان و آیندگانی که در شب آشکار می‌شوند، و در روز، و در شبانگاه و سپیده دم، و پگاه و هنگام غروب‌ها پخش می‌شوند [، و یا طبق نسخه‌ی بحار: پنهان می‌شوند]، و از شر شک داران، و شبانه داستانسرایان، و جاسوسان، و فرعون‌ها، و ابلیس‌ها، و از شر سربازان، و همسران، و فامیل‌ها و قبیله‌شان، و از شر عیبجویی و بدگویی، و دمیدن، و درگیری، و کیفر، و جادو، و زدن، و بیهوده کاری، و چشم اندازی، و سیاست کاری، و اختلاف آنان، و از شر هر صاحب شر از ساحران، و فریبگران، و تشنج آوران، و از هر چه بزایند، و هر چه بیاورند، و از شر هر صاحب شر داخل، خارج، مانع، جلوگیر، ساکن، متحرک، و از ضربان قلب، دردسر، درد نیمه سر و روی، تب، و تب سه روز یکبار، و چهار روز یکبار، و نوبه به نوبه، و تب و لرز، و [هر بیماری] درونی و بیرونی، و از شر هر جنبنده‌ای که تو مهار هستی‌اش را در دست داری، حقا که تو بر راه راستی، و صلوات خدا بر پیامبرش محمد، و آل پاکش باد.
سید ابن‌طاووس می‌گوید: حرز دیگر برای امام هادی علیه‌السلام این است:
به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان
ای که در عزتمندی خود، عزیز عزت‌هاست! چه عزیز [و گرانمایه] است آن که در عزتمندی خود، عزیز عزت‌هاست! ای عزیز! مرا با عزت خود عزیز دار، و با یاری خود، تأیید کن، و وسوسه‌های شیاطین را از من دور ساز، و با دفاع خود، [دشمنان را] از من بران، و با ساخت و ساز خود، [آنان را] از من باز دار، و مرا از بهترین آفریده‌ی خود قرار ده، ای یگانه! ای یکتا! ای تنها! ای بی‌نیاز!
قال السید ابن‌طاوس:
حرز لمولانا علی بن محمد النقی علیهما أفضل الصلوات و أکمل التحیات:
قال الشیخ علی بن عبدالصمد: أخبرنی جماعة من أصحابنا أکثرهم الله تعالی، منهم الشیخ جدی قال: حدثنی أبی الفقیه أبوالحسن رحمه الله، قال: حدثنا الشیخ أبوجعفر محمد بن الحسن الطوسی رحمه الله،
و أخبرنی الشیخ أبوعبدالله الحسین بن أحمد بن طحال المقدادی، قال: حدثنا أبومحمد الحسین بن الحسین بن بابویه، عن الشیخ السعید أبی‌جعفر محمد بن الحسن بن علی الطوسی رحمه الله، قال: أخبرنی جماعة من أصحابنا، عن أبی‌المفضل محمد بن عبدالله الشیبانی، قال: حدثنی أبوأحمد عبدالله بن الحسین بن ابراهیم العلوی، قال: حدثنی أبی، قال: حدثنا عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی: أن أباجعفر محمد بن علی الرضا علیهماالسلام کتب هذه العوذة لابنه أبی‌الحسن علی بن محمد علیهم‌السلام، و هو صبی فی المهد، و کان یعوذه بها، و یأمر أصحابه به، الحرز:
بسم الله الرحمن الرحیم
لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم، اللهم رب الملائکة و الروح و النبیین و المرسلین، و قاهر من فی السماوات و الأرضین، و خالق کل شی‌ء و مالکه، کف عنا بأس أعدائنا و من أراد بنا سوءا من الجن و الانس، و أعم أبصارهم و قلوبهم، و اجعل بیننا و بینهم حجابا و حرسا و مدفعا، انک ربنا لا حول و لا قوة لنا الا بالله علیه توکلنا و الیه أنبنا و الیه المصیر.
ربنا لا تجعلنا فتنة للذین کفروا، و اغفر لنا ربنا، انک أنت العزیز الحکیم، ربنا عافنا من کل سوء، و من شر کل دابة أنت آخذ بناصیتها، و من شر ما یسکن فی اللیل و النهار، و من شر کل سوء، و من شر کل ذی شر.
رب العالمین و آله المرسلین، صل علی محمد و آله أجمعین و أولیائک، و خص محمدا و آله أجمعین بأتم ذلک، و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم.
بسم الله و بالله أومن بالله، و بالله أعوذ، و بالله أعتصم، و بالله أستجیر، و بعزة الله و منعته أمتنع من شیاطین الانس و الجن، و من رجلهم، و خیلهم و رکضهم، و عطفهم، و رجعتهم، و کیدهم، و شرهم، و شر ما یأتون به تحت اللیل، و تحت النهار من البعد و القرب، و من شر الغائب و الحاضر و الشاهد و الزائر أحیاء و أمواتا أعمی و بصیرا، و من شر العامة و الخاصة، و من شر نفس و وسوستها، و من شر الدناهش [2] و الحسن و اللمس و اللبس، و من عین الجن و الانس.
و بالاسم الذی اهتز به عرش بلقیس، أعیذ دینی و نفسی و جمیع ما تحوطه عنایتی من شر کل صورة، أو خیال، أو بیاض، أو سواد، أو تمثال، أو معاهد، أو غیر معاهد ممن یسکن الهواء و السحاب و الظلمات و النور، و الظل و الحرور، و البر و البحور، و السهل و الوعور، و الخراب و العمران، و الآکام و الآجام و الغیاض، و الکنائس و النواویس، و الفلوات و الجبانات، و من شر الصادرین و الواردین ممن یبدو باللیل و ینتشر بالنهار، و بالعشی و الأبکار، و الغدو و الآصال، و المریبین و الأسامرة و الأفاثرة [الأفاترة] و الفراعنة و الأبالسة، و من جنودهم و أزواجهم و عشائرهم و قبائلهم، و من همزهم و لمزهم و نفثهم و وقاعهم و أخذهم و سحرهم و ضربهم و عبثهم و لمحهم و احتیالهم و اختلافهم.
و من شر کل ذی شر من السحرة و الغیلان و أم الصبیان، و ما ولدوا و ما وردوا، و من شر کل ذی شر داخل و خارج و عارض و متعرض و ساکن و متحرک، و ضربان عرق و صداع و شقیقة، و أم ملدم و الحمی و المثلثة و الربع و الغب و النافضة و الصالبة و الداخلة و الخارجة، و من شر کل دابة أنت آخذ بناصیتها، انک علی صراط مستقیم، و صلی الله علی نبیه محمد و آله الطاهرین [3] .
و قال أیضا:
حرز آخر لعلی بن محمد النقی علیهماالسلام:
بسم الله الرحمن الرحیم
یا عزیز العز فی عزه! ما أعز عزیز العز فی عزه، یا عزیز! أعزنی بعزک، و أیدنی بنصرک و ادفع [بعد] عنی همزات الشیاطین، و ادفع عنی بدفعک، و امنع عنی بصنعک، و اجعلنی من خیار خلقک، یا واحد، یا أحد، یا فرد، یا صمد [4] .