حسین به سعید اهوازی

از یاران امام رضا، امام جواد و امام هادی علیهم‌السلام بود، و از همه‌ی آن بزرگواران حدیث نقل کرده است. اصلا از مردم کوفه بود، ولی همراه برادرش به اهواز منتقل شد و از آنجا به قم رفت و در قم جهان را بدرود گفت. حسین بن سعید 30 کتاب در ابواب فقه و آداب و اخلاق تألیف کرد. کتابهای او در میان علما معروف بود، چنانکه مرحوم مجلسی اول می‌نویسد: بر وثاقت او و بر عمل به روایات او اتفاق نظر علما مشاهده می‌شود. مرحوم علامه مجلسی درباره او فرموده است: وی مورد وثوق و از اعیان دانشمندان و مردی جلیل القدر بوده است. مرحوم شیخ طوسی می‌نویسد: حسین بن سعید علاوه بر مقام علمی، در ارشاد و هدایت مردم نیز می‌کوشید، لذا «اسحاق بن ابراهیم حضینی» و «علی بن ریان» را به خدمت امام رضا علیه‌السلام رساند، و سبب آشنایی آنان با مذهب حق و تشیع گردید. آنان احادیث را از او می‌شنیدند و به سبب خدمات او، با معارف آشنایی پیدا کردند. و نیز «عبدالله بن محمد حضینی» و غیر آنان را به نزد امام رضا علیه‌السلام برد و با معارف اسلامی آشنا ساخت، تا آنجا که به مقامات عالی رسیدند و خدمات زیادی به اسلام انجام دادند.[1] .