تصرف در خمس‌

صدوق با سند خود از محمد بن عیسی نقل می‌کند که گفت:
به امام هادی علیه‌السلام نوشتم: فدایت شوم! کسی مقداری از مال خود را [به عنوان خمس] برای شما قرار داده، به آن محتاج می‌شود، آیا آن را برای خود بردارد، یا برای شما بفرستد؟
امام علیه‌السلام فرمود: تا از دست خود بیرون نیاورده، در تصرف آن مجاز است، اگر هم به ما می‌رسید، چون نیاز به آن داشت، به او می‌دادیم.
قال الصدوق:
حدثنا محمد بن محمد بن عصام الکلینی رضی الله عنه، قال: حدثنا محمد بن یعقوب الکلینی، عن محمد بن یحیی العطار، عن محمد بن عیسی بن عبید الیقطینی، قال: کتبت الی علی بن محمد بن علی علیهم‌السلام: رجل جعل لک جعلنی الله فداک، شیئا من ماله ثم احتاج الیه، أیأخذه لنفسه، أو یبعث به الیک؟ قال: هو بالخیار فی ذلک ما لم یخرجه عن یده، ولو وصل الینا لرأینا أن نواسیه به و قد احتاج الیه [1] .