وادلاء علی صراطه

«ادلاء» جمع «دلیل» به معنی برهان و دلیل و راهنما است.
خداوند متعال برای همه امور، راهنما و دلیل قرار داده است.
قال الباقر علیه السلام: «انَّ اللَّهَ تَبارک و تَعالی لَم یدع شَیئاً یحتاج اِلَیه الاُمَّة الاّ اَنْزَلَه فی کِتابِه و بَینَه لِرسُولِه صلی الله علیه وآله و جَعَلَ لِکُلِّ شَی‌ءٍ حَداً و جَعَلَ عَلَیهِ دَلیلاً یدُلُّ عَلیه...».[1] .
امام باقر علیه السلام فرمودند: خدای تبارک و تعالی چیزی از احتیاجات امّت را وانگذاشت، جز آنکه آن را در قرآنش فروفرستاد و برای رسولش بیان فرمود و برای هر چیزی اندازه و مرزی قرار داد و دلیل و راهنمایی برای آن گماشت. اوّلین دلیل و راهنما به سوی خداوند، «قرآن کریم» است. قال الصادق علیه السلام فی دعاءِ خَتْم القُرآن: «... اللَّهُمَّ اجْعَلْه لَنا وِلیاً یثْبتنا مِن الزَّللِ و دَلیلاً یهدینا لِصالِحِ العَمَلِ». امام صادق علیه السلام در دعای ختم قرآن می‌فرمایند: خداوندا، قرآن را ولی ما قرار ده که از گمراهی حفظمان کند و دلیل و راهنمای ما باشد که ما را به سوی عمل صالح هدایت گرداند. همان‌گونه که قرآن، دلیل به سوی خداوند و اعمال صالح است، اهل بیت علیهم السلام نیز دلیل به سوی خداوند و اعمال صالح هستند. در دعای فرج می‌گوییم: «اللَّهُمَّ کُن لِوَلیکَ... وَلیاً و حافِظاً و قائداً و ناصراً و دَلیلاً و عَیناً...».
پس پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله دو دلیل بعد از خود باقی گذارده‌اند: یکی قرآن و دیگری اهل بیت علیهم السلام. امامان معصوم علیهم السلام در دنیا و آخرت دلیل و برهان خداوند برای نمایان بودن راه الهی هستند. آنانند که راه مستقیم را به مردم نشان داده و در آخرت نیز راهنمای صراط حق که به سوی بهشت می‌رود، هستند.