و حفظة لسره

به فراز «حفظة سرّ اللّه» نیز مراجعه شود.
ائمّه علیهم السلام بر تمام اسرار الهی واقفند و از آن حفظ و حراست نموده، در نگهبانی از آن کوشا هستند.
آنان با دانستن علم‌الأسماء[1] و علم‌الکتاب و دانستن اسم اعظم خداوند بر اسرار الهی اطّلاع یافته، بر آن واقف شده‌اند.[2] .
این اطّلاع تا بدانجا پیش رفته که هیچ حجابی مابین خداوند و ائمّه معصومین علیهم السلام وجود ندارد و ائمّه علیهم السلام پوشش الهی گشته، رازهای الهی را حراست می‌نمایند.
قال علی بن الحسین علیه السلام: «لَیسَ بَینَ اللّه وَ بَینَ حُجَتَهُ حِجابٌ فَلا لِلّهِ دُونَ حُجَّتَهُ سِتْرٌ، نَحْن اَبْوابُ اللّهِ، وِ نَحْنُ الصِراطُ المُسْتَقیمِ. وَ نَحْن عَیبةُ عِلْمِهِ وَ نَحْنُ تَراجِمَةُ وَحْیهِ وَ نَحْنُ اَرْکانُ تَوحیدِهِ وَ نَحْنُ مَوْضِعُ سِرِّه».[3] . امام زین العابدین علیه السلام فرمودند: بین خداوند و حجّت او حجابی وجود ندارد و برای خداوند به جز حجّتش پوششی نیست. ما درگاه‌های خداوند هستیم و ماییم راه مستقیم و ماییم ظرف‌های علم خداوند و ما ترجمه‌ها و بیان‌کنندگان وحی الهی می‌باشیم و ماییم ستون‌های یگانه‌پرستی خداوند و ماییم محل‌های راز خداوند.