6- معرّف باضافه.

7- معرّف بالنّداء.

علم و اقسام آن‌

علم: آنستكه دلالت كند بر تعيين مدلول و مسمّايش بدون احتياج به شى‌ء ديگرى بطوريكه در همان وضع اوّل مقصود و غرض حاصل مى‌گردد و آن بر دو قسم است.

1- علم شخص.

2- علم جنس.

علم شخص: عبارتست از اسمى كه مسمّاى خود را بدون نيز بقيدى معين نمايد نظير: مكّه كه علم است براى شهر معروف.

علم جنس: عبارتست از اسمى كه مدلول و مسمّايش جنسى از اجناس باشد مانند:

امّ عريط كه علم است براى جنس عقرب.

مصاديق و افراد علم‌

علم داراى مصاديق و افرادى است كه ذيلا بآنها اشاره مى‌كنيم:

1- اسم، علمى كه اسم باشد همچون جعفر كه اسم و علم است براى شخص.

2- كنيه، علمى كه كنيه براى كسى باشد نظير امّ هانى و ابو المعالى و ابن عساكر.

و در توضيح آن گفته‌اند:

آنستكه در اوّلش كلمات امّ، اب و ابن باشد چنانچه در مثال معلوم مى‌باشد.

3- لقب، علمى است كه دال بر مدح يا ذم باشد مانند:

علّامه (دال بر مدح است) و ابو لهب (دال بر ذم است).

4- علم منقول: آنستكه قبلا در غير علميّت استعمال شده سپس از آن معنا نقل پيدا كرده و علم گرديده است.

علم منقول داراى اقسامى است باين شرح: