3- مبتداء محصور فيه باشد نظير: ما لنا الّا اتّباع احمد « صلى اللّه عليه و آله و سلّم».

ح: گاهى خبر را متعدّد آورده و مبتداء آنها يكى مى‌باشد مانند: زيد عالم، عامل.

شرح اسمائيكه دائم منصوب مى‌باشند

اينقسم از اسماء هشت تا بوده باين شرح:

1- مفعول به.

2- مفعول مطلق.

3- مفعول له.

4- مفعول معه.

5- مفعول فيه.

6- منصوب بنزع خافض.

7- حال.

8- تميز.

1- مفعول به و احكام آن‌

مفعول به: عبارتست از فضله و زائدى كه فعل بر آن واقع شود مانند « عمرا » در مثال ضربت عمرا چه اوّلا « عمرا » در كلام سمت فضله را داشت و ثانيا فعل يعنى « ضربت » بر آن واقع شده است.

احكام مفعول به‌

براى مفعول به احكامى است كه ذيلا بطور خلاصه آنها را ذكر مى‌كنيم:

الف: اصل در مفعول به آنستكه از فعل مؤخّر بيايد ولى گاهى مقدّم آورده ميشود