تقسيم مذكّر و مؤنّث‌

هر كدام از مذكّر و مؤنّث بر دو قسمند:

1- حقيقى.

2- مجازى.

مذكّر و مونّث حقيقى همانست كه ذكر گرديد.

مونّث مجازى: آنستكه آنرا مؤنث فرض كرده و برخى از احكام تأنيث را بر آن بار مى‌كنند مانند: شمس و طلحه.

مذكّر مجازى: آنستكه آنرا مذكّر فرض كرده و پاره‌اى از احكام تذكير را بر آن مترتّب مينمايند نظير: قمر.

علائم تأنيث‌

علائم تأنيث اسم سه تا است:

الف: تاء مانند: فاطمة.

ب: الف ممدوده نظير: زهراء.

ج: الف مقصوره همچون: حبلى.

تبصره (1)

از ميان سه علامت مذكور تنها، « تاء » را گاهى مقدّر فرض مى‌كند مانند: شمس و ارض كه تاء تأنيث ايندو مقدّر مى‌باشد.

علائم تقدير «تاء»

علائمى كه بر تقدير « تاء » دلالت دارند عبارتند از: