المعى مسنداليه نيست زيرا يا مرفوع است بنابراينكه خبر باشد براى [انّ‌] كه در بيت سابق قرار گرفته و آن عبارتست از:

انّ الذى جمع السّماحة الخ.

يا منصوب است بنابراينكه صفت باشد براى اسم انّ يا بتقدير [اعنى‌] و بنابراين خبر [انّ‌] در قول شاعر پس از چند بيت بعد مى باشد و آن عبارت است از: [اودى فلا تنفع الخ‌].

شرح فارسى:

توضيح‌

صفت آوردن براى مسنداليه‌

و چه بسا براى مسنداليه اعم از اينكه معرفه باشد و يا نكره بجهت اغراضى كه ذيلا بيان ميشود صفت ميآورند:

1- بقصد كشف كردن معناى مسنداليه چنانچه گويند: الجسم الطويل العريض العميق يحتاج الى فراغ يشغله (جسميكه داراى طول و عرض و ارتفاع هست فضا و مكانى لازم دارد تا آنرا پركند) شاهد در صفات سه‌گانه (طويل- عريض- عميق) است كه از معناى نهانى جسم پرده برداشته و آشكار مى‌كنند كه جسم آنست كه داراى اين سه بعد باشد چنانچه در قول اوس بن حجر نيز وصف بهمين منظور آورده شده است: الا لمعى الّذى يظنّ بك الظّن (البيت).

يعنى: دانشمندى كه نسبت بتو گمان كامل داشته باشد گويا بتحقيق ديده و شنيده است، شاهد در [الّذى‌] استكه صفت كاشفه از الالمعى مى‌باشد.

ولى فرق اين بيت با مثال گذشته اينست كه موصوف در مثال قبل‌