صورتيكه اضافه آن لاميّه تقدير شود ذكر نهار مستعار و ضمير مستعارله مى‌شود و ايراد از وى دفع ميگردد و شاهد بر اين تفصيلى كه ذكر نموده و گفتيم سكّاكى ذكر طرفين را بطور مطلق مانع نمى‌داند اينستكه خود او در بيت ابو طباطبا علوى تصريح به استعاره نموده با اين‌كه دو طرف تشبيه در آن مذكور است.

و آن بيت اينست:

يعنى از كهنه بودن جامه زيرين او بشگفت نباشيد زيرا تكمه‌هاى اين جامه بر روى قمر بسته شده و چون اين جامه از كتان است و نور ماه نيز كتان را بسرعت مندرس مى‌نمايد لاجرم جاى تعجّب و شگفتى نيست.

مشبّه ضمير در غلالته است و مشبه‌به القمر مى‌باشد.

و سپس مى‌گويد:

و بعضى از شرّاح كه مقصود خلخالى است چون حقيقت مرام سكّاكى را درك نكرده و عقيده وى را در استعاره بالكنايه ذكر مشبّه و اراده مشبّه‌به دانسته همانطوريكه مصنّف نيز چنانچه گفتيم اين اشتباه را نموده لاجرم از قبل سكّاكى جوابهائى به اعتراضات مذكوره داده كه سكّاكى بآن اجوبه راضى نيست و از آنها بى‌زار و برى مى‌باشد و تفصيل اين جوابها در كتاب مطوّل مى‌باشد، طالبين به آن كتاب رجوع نمايند.

متن:

احوال مسنداليه‌

امّا حذفه فللاحتراز عن العبث بناء على الظّاهر او