متن:

ما افترق فيه الحال و التّمييز، و ما اجتمعا فيه‌

اعلم انّهما قد اجتمعا فى خمسة امور، و افترقا فى سبعة.

فأوجه الاتّفاق انّهما: اسمان، نكرتان، فضلتان، منصوبتان، رافعتان للابهام.

و امّا اوجه الافتراق:

فاحدها

انّ الحال يكون جملة ك « جاء زيد يضحك» و ظرفا نحو « رأيت الهلال بين السّحاب» و جارا و مجرورا نحو «فخرجعلى قومه فى زينته» و التّمييز لا يكون الّا اسما.

ترجمه:

امور فارق بين حال و تمييز و مشتركات بين آندو

مصنّف گويد:

مخفى نماند كه حال و تمييز در پنج امر با هم مشترك بوده و در هفت چيز از يكديگر جدا مى‌شوند: