نام کتاب : الکلام الغنی؛ شرح فارسی بر باب چهارم مغنی نویسنده : ذهنی تهرانی، سید محمد جواد جلد : 1 صفحه : 387
و لا تنتصب المعرفة على الحال، و قول جرير:
يا رب غابطنا لو كان يطلبكم
...
و لا تدخل « رب » على المعارف.
ترجمه:
امورى كه اسم بواسطه اضافه آنها را كسب مىكند
اين امور يازده امر بوده كه ذيلا ذكر مىشوند:
امر اوّل
كسب تعريف مانند: غلام زيد.
شاهد در اضافه شدن « غلام » به « زيد » است كه بواسطه آن غلام از زيد كسب تعريف كرده يعنى معرفه شده است.
امر دوّم
كسب تخصيص مانند: غلام امرئة.
شاهد در اضافه شدن « غلام » به « امرئه » است كه هردو نكره مىباشند و غلام بواسطه اين اضافه كسب تخصيص
نموده است.
و مقصود از « تخصيص » آنستكه مضاف از مضاف اليه خصوصيّتى را كسب
نموده ولى بحدّ معرفه نرسد چه آنكه در مثال « غلام رجل» غلام خصوصيّتى پيدا
نموده كه بواسطه آن از « غلام » بدون اضافه اخصّ مىباشد ولى در عين حال مشخّص
و متميّز نيست بخلاف « غلام زيد» كه معيّن و مميّز مىباشد از اينرو « غلام زيد» معرفه بوده ولى « غلام رجل» نكره مخصّصه
مىباشد.
نام کتاب : الکلام الغنی؛ شرح فارسی بر باب چهارم مغنی نویسنده : ذهنی تهرانی، سید محمد جواد جلد : 1 صفحه : 387