ترجمه:

بيان رابط در جمله‌اى كه خبر است‌

اشيائيكه بواسطه آنها جمله خبر را به مخبر عنه ربط مى‌دهند ده تا هستند:

رابط اوّل ضمير

و آن اصل در روابط مى‌باشد و بخاطر همين جهت است كه بواسطه ضمير ربط حاصل مى‌شود چه مذكور در عبارت بوده همچون: زيد ضربته (زيد را زدم من) كه زيد مبتداء و ضربته خبرش بوده و بواسطه ضمير مفعولى در « ضربته » خبر را بمبتداء ربط داده‌ايم.

و چه در كلام نبوده و محذوف باشد اعمّ از آنكه ضمير محذوف مرفوع بوده مانند:

هذان لساحران‌ ( ايندو هر آينه ساحر هستند).

كه در اين آيه شريفه اگر تقديرش را هذان لهما ساحران دانستيم هذان، مبتداء و لساحران خبرش بوده و رابط ضمير « هما » است كه مرفوع و محذوف مى‌باشد.

يا منصوب باشد همچون قرائت ابن عامر در سوره حديد:

و كلّ وعد اللّه الحسنى‌ ( و بتمام حقتعالى وعده نيكو داد).

ابن عامر لفظ « كلّ » را مرفوع خوانده لذا طبق اين قرائت « كلّ » مبتداء و جمله‌ «وعداللّه الحسنى» خبرش بوده و رابط آن بمبتداء ضمير منصوبى محذوف است و تقدير آن‌ كلّ وعده اللّه الحسنى» مى‌باشد.

البتّه ابن عامر لفظ « كلّ » را در همين آيه كه در سوره نساء واقع شده برفع نخوانده بلكه منصوب قرائت كرده همانطورى كه جماعت آنرا منصوب‌