برمى‌گردد.

قوله: له محلّ: ضمير در « له » به ضمير فصل برمى‌گردد.

متن:

المسئلة الرّابعة

فيما يحتمل من الأوجه.

يحتمل فى نحو «كنتانت الرّقيب عليهم» و نحو «انكنا نحن الغالبين» الفصيلة و التّؤكيد، دون الابتداء لانتصاب ما بعده، و فى نحو «وانّا لنحن الصّافّون» و نحو « زيد هو العالم، و انّ عمرا هو الفاضل» الفصيلة و الابتداء، دون التّؤكيد لدخول اللّام فى الاولى و لكون ما قبله ظاهرا فى الثّانية و الثّالثة، و لا يؤكّد الظّاهر بالمضمر لانّه ضعيف و الظّاهر قوى.

ترجمه:

مسئله چهارم: در بيان وجوه محتمله‌

مصنّف گويد:

در مثل: كنت انت الرّقيب عليهم‌ ومانند: ان كنّا نحن الغالبين‌ ( اگر ما از غلبه‌كننده‌گان باشيم) متحمل است ضمير « انت » و « نحن » ضمير فصل بوده همانطورى كه احتمال مؤكّد بودنشان داده مى‌شود.

امّا اينكه مبتداء باشند صحيح نيست زيرا ما بعد ايندو منصوب است و خبر مبتداء ابدا منصوب نمى‌باشد.

و امّا در مثل: و انّا لنحن الصّادقون‌ و مانند: زيد هو العالم و انّ عمرا هو الفاضل دو احتمال مى‌باشد:

الف: آنكه ضمير « نحن » و « هو » ضمير فصل باشد.

ب: آنكه مبتداء باشد.

و امّا اينكه بتوان احتمال مؤكّد بودنش را بدهيم صحيح نيست زيرا در اوّلى يعنى « نحن » لام بر سرش داخل شده و جمع بين دو تأكيد صحيح‌