نام کتاب : الکلام الغنی؛ شرح فارسی بر باب چهارم مغنی نویسنده : ذهنی تهرانی، سید محمد جواد جلد : 1 صفحه : 301
لوقوع الفصل فى نحو «كنتانت الرّقيب عليهم» و الضّمائر لا توصف.
ترجمه:
مسئله دوّم: در بيان فائده ضمير فصل
و آن سه امر مىباشد:
فائده اوّل
فائده اوّل لفظى مىباشد و آن عبارتست از اينكه از ابتداء امر اعلام
مىنمايد كه ما بعدش خبر بوده نه تابع و بخاطر همين معنا به ضمير فصل ناميده شده چه
آنكه اين ضمير بين خبر و تابع فاصله و جدائى مىاندازد و آندو را از هم مشخّص و
ممتاز مىكند.
و نيز بآن ضمير عماد گويند چه آنكه معناى كلام بر آن اعتماد دارد.
اكثر نحويّين بر ذكر همين فائده اكتفاء كردهاند.
و بايد توجّه داشت كه ذكر « تابع » از عبارتى كه اكثر ادباء گفتهاند يعنى صفت اولى و بهتر است يعنى
اينكه بگوئيم اين ضمير بين خبر و تابع فاصله انداخته بهتر است از اينكه بگوئيم
ضمير فصل بين خبر و صفت فاصله مىاندازد بهتر است زيرا در مثل: كنت انت الرّقيب
عليهم فصل واقع شده در حاليكه « الرّقيب » صفت براى « تا » نمىباشد چه آنكه ضمائر موصوف قرار نمىگيرند ولى متبوع همچون
بدل، معطوف و مؤكّد واقع مىشوند.
شرح
قوله: لانّه فصل بين الخبر الخ: ضمير در « لانّه » به ضمير فصل و عماد راجع است.
قوله: لانّه يعتمد عليه معنى الكلام: ضمير در « لانّه » و « عليه » به ضمير فصل برمىگردد.
نام کتاب : الکلام الغنی؛ شرح فارسی بر باب چهارم مغنی نویسنده : ذهنی تهرانی، سید محمد جواد جلد : 1 صفحه : 301